Silne emocje sprawiają, że ludzkie mózgi się synchronizują

Badacze fińscy z uniwersytetu Aalto University i z centrum Turku PET Centre ujawniają w jaki sposób odczuwanie silnych emocji sprawia, że mózgi różnych ludzi „tykają” w jednym rytmie. Ludzkie emocje są wysoce zaraźliwe. Kiedy widzimy ekspresje emocji na cudzych twarzach, takie jak uśmiech, zazwyczaj wyzwala to w nas taką samą odpowiedź.

Taka synchronizacja stanów emocjonalnych pośród ludzi może korzystnie wpływać na interakcje społeczne. Kiedy wszyscy członkowie jednej grupy dzielą ten sam stan emocjonalny, ich mózgi i ciała zaczynają odbierać środowisko w ten sam sposób.

Naukowcy z Aalto Univeristy i z centrum Turku PET Centre odkryli teraz, że odczuwanie silnych emocji sprawia, że aktywność mózgowa różnych ludzi dosłownie się synchronizuje.

Rezultaty badania pokazują, że odczuwanie silych nieprzyjemnych emocji wyjątkowo mocno synchronizowało sieci neuronowe odpowiadające za przetwarzanie uczuć, znajdujące się w strefach czołowych i środkowych mózgu. Natomiast, doświadczanie wyjątkowo podniecających wydarzeń synchronizowało aktywność sieci mózgowych odpowiadających za widzenie, uwagę oraz zmysł dotyku.

Profesor Lauri Nummenamaa z Aalto University wyjaśnia: dzielenie emocjonalnych stanów innych ludzi pozwala obserwatorowi na łatwiejsze zrozumienie ich intencji i działań. Takie automatyczne dostrojenie się do innych ułatwia również społeczne i grupowe interakcje.

Rezultaty tego badania na pewno będą miały znaczenie dla bieżących neuronowych modeli ludzkich emocji oraz grupowych zachowań. Pomogą nam również zrozumieć zaburzenia umysłowe, które związane są z anormalnym przetwarzaniem emocji, mówią fińscy badacze.

Aby dojść do takich wniosków, profesor Lauri Nummenamaa zmierzył aktywność mózgową uczestników przy pomocy obrazowania techniką funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI, ang. functional magnetic resonance imaging), w momencie kiedy ludzie ci oglądali krótkie filmy: przyjemne, neutralne i nieprzyjemne.

Cały projekt wspierała fińska akademia Academy of Finland oraz fiński uniwerytet Aalto University (aivoAALTO-project).

Rezultaty tego badania zostały opublikowane w amerykańskim przeglądzie naukowym Proceedings of The National Academy of Science (PNAS).