Troskliwi przyjaciele mogą zmienić świat

Craig Kielburger miał tylko 12 lat, gdy poleciał do Indii, by na własne oczy zobaczyć ciężki los pracujących dzieci. 14-letnia Malala Yousafzai sprzeciwiła się polityce Talibów w sprawie edukacji kobiet. Oprócz tych pojedynczych przypadków istnieją również takie organizacje jak „Teen Activist” (ang. Nastoletni Aktywiści) czy „Do something” (ang. Zrób coś), które gromadzą nastolatków chcących zmienić coś zarówno w swej społeczności, jak i poza nią. Oczywiście nie wszystkie nastolatki angażują się w sprawy społeczne, jednak w odpowiednich warunkach także one mogą wcześnie zacząć zmieniać świat.

Według najnowszych badań przeprowadzonych na uniwersytecie w Concordia, troskliwość w przyjaźni znajduje się pomiędzy zobojętnieniem a aktywizmem i jest bezpośrednio związana z pojawieniem się u nastolatków chęci do wprowadzania zmian.

Według profesor Anny-Beth Doyle z Departamentu Psychologii na uniwersytecie w Concordia, lepsze zrozumienie młodzieńczych stosunków z przyjaciółmi może pomóc w ustaleniu tego, jakimi dorosłymi się staną.

Uczestnikami badań było 142 nastolatków w wieku od 13 do 16 lat, u których próbowano określić, jak bardzo są oni zainteresowani swym wkładem w lepsze jutro.

Ponadto, nastolatki opisywały swoje opiekuńcze stosunki z przyjaciółmi.

Naukowcy odkryli, że dorastające osoby, które troszczyły się o swoich przyjaciół, rozwijały u siebie również troskę o ludzi spoza kręgu znajomych.

Według współautorki badań, doktor Heather Lawford, doświadczenie w opiekowaniu się bliskimi pokazuje nastolatkom, jak ważne jest oferowanie pomocy przyszłym pokoleniom. Młodzi ludzie mogą nauczyć się jak wykorzystać ten empatyczny stosunek dla dobra całej społeczności.

Naukowcy sprawdzali również, czy płeć odgrywa jakąś rolę w kształtowaniu się zachowań opiekuńczych oraz w formowaniu się przyjaźni. Okazało się, że dziewczęta były generalnie bardziej troskliwe niż chłopcy, ale każdy, u kogo pojawiały się takie zachowania, rozwijał w sobie społeczną troskę, niezależnie od płci.

Doniesienia te są szczególnie ważne dla nauczycieli, rodziców i psychologów zajmujących się nastolatkami.

„Jeśli potrafimy tak wychować młodych ludzi, by martwili się o swych przyjaciół, to możemy również zachęcić ich do zmiany nie tylko w swej społeczności, ale też na świecie”, dodają Lawford i Doyle.