Utrata rodzica w okresie dojrzewania zwiększa ryzyko zgonu

Śmierć rodzica jest jednym z najbardziej traumatycznych wydarzeń, jakie może spotkać dziecko. Może mieć ono wiele poważnych, krótkoterminowych i długoterminowych skutków psychologicznych. Nowe badania sugerują, że można do nich zaliczyć zwiększony wskaźnik śmiertelności, wśród ludzi wchodzących w dorosłość.

Badanie opublikowane w czasopiśmie PLoS Medicine, zostało przeprowadzone przez zespół naukowców z Uniwersytetu w Aarhus, w Danii. Zespół stwierdził, że osoby, które doświadczyły utraty matki lub ojca w czasie ich dzieciństwa charakteryzowały się większym wskaźnikiem śmiertelności, w porównaniu z tymi, które takiej straty nie przeżyły.

Amerykańskie Stowarzyszenie Zwalczanie Raka (ACS) twierdzi, że w obliczu śmierci, dzieci odczuwają smutek jak dorośli, i często towarzyszą im uczucia takie jak - gniew, lęk, poczucie winy, niepewność i smutek. Tak jak u dorosłych, tak też u dzieci smutek może również prowadzić do zmian w zachowaniu.

Poprzednie badania, jak te opublikowane w 2009 w American Journal of Psychiatry, sugerowały, że dzieci, które tracą rodzica stają się podatne na depresję, uzależnienie od alkoholu lub innych substancji.

Badanie w 2009 był stosunkowo niewielkie – grupa uczestników liczyła 344 osoby. Nowe badanie, przeprowadzone przez duński zespół badawczy, jest znacznie bardziej rozległe, bada podmioty z trzech północnych krajów Europy.

Dane zostały zaczerpnięte z krajowych rejestrów krajów skandynawskich. Zgodnie z nimi, 2,6% zarejestrowanych dzieci (189.094) straciła rodziców, będąc w wieku od 6 miesięcy do 18 lat. Obserwacja obejmowała okres od pierwszego roku życia do lat 40. Wśród zarejestrowanych zanotowano aż 39.683 zgonów.
Autorzy badania stwierdzili, że w okresie obserwacji, osoby, które doświadczyły śmierci rodzica, wykazały dwukrotnie większe ryzyko zgonu, w porównaniu z tymi, którzy takiej traumy nie przeżyli.

Śmierć rodziców w dzieciństwie była związana z długotrwałym zwiększonym ryzykiem śmiertelności, zarówno z przyczyn zewnętrznych, jak i chorób, niezależnie od wieku dziecka w żałobie, jego płci, płci zmarłego rodzica, przyczyny śmierci, czy charakterystyki społeczeństwa, w jakim dziecko się wychowywało.

Anna Migdał