W jaki sposób relacja ojca z córką wpływa na jej dorastanie?
Kobiety są różne. Każda ma swój charakter, swój sposób postępowania, swoje własne zasady. Z reguły swoje wartości i cele wynoszą z domu. Czy możliwe jest, by na to, jakie są większy wpływ miało jedno z rodziców, mianowicie ojciec?
Wydawać by się mogło, że jeżeli dziecko jest dziewczynką, lepszy kontakt będzie miało z matką i to z nią będzie ją łączyć silniejsza więź. Tymczasem okazuje się, że relacja z ojcem jest nie tylko tak samo ważna, ale także wpływa na to, jaką kobietą córka będzie w przyszłości.
Chciałem syna!
Jedną z najgorszych rzeczy, jaką ojciec może wyrządzić córce, jest nietolerowanie jej płci. Mężczyźni często są zawiedzeni tym, że zamiast wymarzonego syna, małżonka powiła im dziewczynkę. Starają się więc za wszelką cenę wychowywać córkę, jak syna. Początkowo może to podobać się obojgu – dziewczyna umie grać w piłkę, przybijać gwoździe, a nawet dowieść swojej racji siłą.
Problem zaczyna się wtedy, gdy tata nie umie poradzić sobie z dorastaniem fizycznym córki. Jeżeli zacznie się od niej odsuwać, bo pod bluzką są już widoczne piersi, a biodra stają się okrągłe, dziewczyna może przestać akceptować swoje ciało i będzie podchodziła do niego z nienawiścią przez całe swoje dorosłe życie.
Powód do dumy
Kolejną nieprawidłową relacją między ojcem a córką jest sytuacja, w której dziecko jest dla rodzica powodem do dumy, jego własną zaletą, którą może pochwalić się przed znajomymi. Córka ma poczucie, że tata kocha ją tylko za to, że jest piękna, ładnie śpiewa czy też bierze udział w olimpiadach matematycznych. Nie potrafi nawiązać bliskiego kontaktu z ojcem. Taka kobieta w przyszłości nie będzie potrafiła stworzyć z innym mężczyzną bliskiej relacji.
Będzie wiązała się z osobami skupionymi na sobie, narcyzami. Dodatkowo, nigdy nie pokaże ukochanemu jaka jest naprawdę, bo będzie chciała, by on zawsze był dumny z jej sukcesów w pracy, awansów bądź też po prostu niezwykle zgrabnej linii. Takie zachowanie nie sprzyja więzi – zbyt bliski kontakt odsłoni je prawdziwe, może zbyt słabe oblicze. Postępowanie ojca względem córki tworzy jej osobowość na całe życie. Jeśli jako mała dziewczynką nie doświadczyła miłości, a jedynie pochwał, w dorosłym życiu będzie szukała tego samego.
Za dużo krytyki
Kolejnym typem ojca jest ojciec, który na każdym kroku krytykuje swoją córkę. Tata podważa jej umiejętności, nie docenia jej sukcesów. Sprawia to, że dziewczyna dorasta w poczuciu, że do niczego się nie nadaje, że nie jest nic warta. Co więcej, córka staje się bardzo pokorną osobą. Chcąc zadowolić tatę, by ten miał wreszcie za co ją pochwalić, stara się wykonywać każde jego polecenia.
Zobacz również:
- Nobel 2015 w dziedzinie chemii przyznany za badania nad mechanizmami naprawy DNA
- GMO - Żywność Genetycznie Modyfikowana
- Jakie są najczęstsze wady wrodzone przewodu pokarmowego?
- Żywność GMO, czyli żywność modyfikowana genetycznie
- "Zabubiony w kosmosie" czyli o śmiesznych nazwach genów
- Epigenetyka - ujawnia prawdziwe funkcjonowanie DNA
- Autyzm a geny
- Niedobory witamin u dzieci
Taka dziewczyna wyrasta na kobietę, która nie wierzy we własne możliwości, zawsze słucha innych i zgadza się na każdy rodzaj traktowania. Niestety, dotyczy to nie tylko późniejszych relacji damsko-męskich, ale także kontaktów w szkole, w pracy, na studiach.
Ojciec zdradza nie tylko matkę
Dziewczynka, której ojciec zostawił matkę, nie potrafi zrozumieć, dlaczego on tak zrobił. Dorasta w poczuciu bycia zdradzonej i osamotnionej. Co więcej, matka może winić córkę za odejście taty, albo też przekonywać ją, że żaden mężczyzna nie jest godny zaufania. Taka sytuacja może mieć różne skutki. Kobieta, zdradzona przez ojca jako mała dziewczynka, może w przyszłości chcieć być władcą w swoim własnym związku, wiedzieć o wszystkim, kontrolować każdy ruch partnera.
Nie chce przecież, by jej ukochany uciekł jak kiedyś ojciec. Inną reakcją na odejście taty może być to, że dziewczyna już nigdy nie zaufa żadnemu mężczyźnie – zwłaszcza jeśli będzie podżegana przez mamę. Kobiety, które doświadczyły czegoś takiego w dzieciństwie, zgodnie twierdzą, że wstydziły się zdrady taty. Wiele z nich wolało mówić, że nie zdradził... a umarł. Ciężko bowiem było im zrozumieć, dlaczego on tak postąpił, szukały winy także w sobie.
Nieobecny duchem
Inna sytuacją „zniknięcia” taty jest to, gdy mimo że przebywają z córką pod jednym dachem, on jakby jej nie zauważa. Często zajęty jest własnymi sprawami, albo całkowicie zamknięty w sobie, a ona ma poczucie, że to z jej powodu ojciec jest taki odosobniony. Myśli, że on nie okazuje jej żadnych uczuć, bo po prostu on ich – tylko względem niej – nie posiada.
Córka nabiera pewności, że jeżeli nie potrafi wzbudzić uczuć i emocji we własnym tacie, to nie uda jej się już wzbudzić w nikim innym. Taka dziewczyna może cierpieć na tzw. zespół tęsknoty za ojcowską miłością (LFLC). Badanie pokazują, że dziewczęta z tym zespołem trudniej nawiązują kontakty z rówieśnikami, zwłaszcza z chłopcami, niezbyt lubią swoje ciała, czują się dużo mniej szczęśliwe od swoich koleżanek.
Rodzinny trójkąt
Bardzo ważna jest również relacja między ojcem a matką. To, jak dziewczyna będzie postrzegała siebie oraz mężczyzn w dużej mierze zależy od tego, jakie wzajemne stosunki panują między jej rodzicami. Jeśli relacja są prawidłowe, pełne szacunku, dziewczyna będzie dojrzewać prawidłowo, jej tożsamość płciowa będzie mogła ukształtować się zarówno w oparciu o wzorzec kobiecości, jakim jest matka, jaki i wzorzec męski, jakim jest ojciec. Najgorszą sytuacją jest to, gdy córka staje się świadkiem symbolicznych kłótni rodziców, albo co gorsza – ich uczestnikiem.
Zdarza się tak, że ojciec wyładowuje swoją złość na żoną, na dziecko, gdyż – przeciwieństwie do żony – mała dziewczynka nie będzie się bronić, nie odpowie na zaczepki. Bywa też tak, że tata próbuje „użyć” córki do walki przeciw żonie. Takie zachowanie rodziców nie pozwala dziewczynce ukształtować prawidłowego stosunku do tematu kobiecości i męskości.
Zamiast żony
Zdarzają się sytuacje, w których córka zastępuje ojcu żonę. Mniejsza szkodliwość takiego postępowania jest wtedy, gdy matka zmarła, wtedy naturalną rzeczą jest to, że dorastająca córka staje się panią domu i nie tylko uczy się, ale także dba o dom – gotuje, pierze, sprząta. Gorzej, gdy żona odchodzi do innego mężczyzny, wtedy ojciec może chcieć za wszelką cenę przekonać dziewczynę do tego, że jej mama jest złą kobietą. Czasami zabiera córkę ze sobą na przyjęcia, spotkania w roli swej partnerki, by móc innym pokazać, jakim jest świetnym ojcem, jaką ma dobrą relację z dzieckiem, bo ma nadzieję, że ta wiadomość dojdzie do uszy byłej żony, która zacznie mieć wyrzuty sumienia.
Takie zachowanie odbiera córce dzieciństwa – czas, który powinna przeznaczyć na zabawę i młodzieńcze wygłupy, staje się czasem, w którym staje się gospodynią domową i równorzędna partnerką mężczyzny. Taka relacja jest porażką ojca. Może jednak stać się również porażką dziewczyny, jeśli nie będzie potrafiła tego przerwać w odpowiednim czasie. Później każdy jej partner może być porównywany do tego „pierwszego”, do jej taty.
Chcę bohatera!
A jakiego taty potrzebują córki? By wyrosnąć na prawdziwą, świadomą swego piękna i umiejętności kobietę, dziewczyna potrzebuje ojca, który będzie niczym prawdziwy bohater: troskliwy, wyrozumiały, akceptujący ją taką, jaką jest. Prawdziwy tata powinien zapewniać swej córce poczucie bezpieczeństwa, budować w niej poczucie własnej wartości, a także dawać siłę i odwagę do kontaktów ze światem.
Autor:
Angelika Szkuta
Komentarze do: W jaki sposób relacja ojca z córką wpływa na jej dorastanie?