Zazdrość w związku

Według badań kwestionariuszowych zazdrość do drugi motyw kłótni małżeńskich. Miłości towarzyszą takie uczucia jak nienawiść i zawiść. Uczucie zazdrości pojawia się w momencie doświadczenia szeroko rozumianego braku. W przypadku małżeństw jest ono związane z niepokojem o utratę partnera i chęcią zagarnięcia go na własność.

Oblicza zazdrości

Mężczyźni częściej przejawiają zachowania agresywne w trakcie swych napadów zazdrości. Zazdrość uzewnętrznia się poprzez nieustanne śledzenie każdego kroku swojej partnerki, jak również przemoc fizyczną.Porywcze i nerwowe odreagowywanie zazdrości ma podłoże seksualne. Kobieca zdrada odbija się przede wszystkim na męskiej dumie i godności oraz kwestionuje wysoką samoocenę. W przypadku kobiet uczucie zazdrości z reguły nie wywołuje tak impulsywnych reakcji jak u mężczyzn. Wraz z wykryciem zdrady panie potrafią zgotować długoterminową pokutę i nie odżegnują się od nękania psychicznego niewiernego małżonka i jego kochanki.

Nauczka na przyszłość

Zazdrość idzie w parze z ciepłym, silnym i namiętnym uczuciem do kogoś lub czegoś. Efektem jest staranie się o wyłączność w relacji z wybranym obiektem. Z jednej strony odczuwanie zazdrości pomaga nam być czujnym na niepokojące sygnały oraz budować strategię obronną w chwili zagrożenia emocjonalnego terytorium. Tego typu sytuacje mają również funkcję edukacyjną, gdyż uwrażliwiają nas na podobne sygnały w innych okolicznościach. Wypracowany wcześniej system może stać się przydatny w przyszłości. Jeśli już raz zdarzyło się nam zaniedbać relacje z partnerem, przez co uciekł on w objęcia innej osoby, wówczas w chwili wykrycia niepokojących symptomów jesteśmy w stanie zawczasu przeciwdziałać kryzysowi.

Można wymienić dwa rodzaje strategii obronnych: walka i wycofanie. W przeciwieństwie do wycofania walka może mieć różnoraki przebieg. Bardzo często są to zachowania nie mające nic wspólnego z obroną własnego honoru, a mogą być bardzo krzywdzące dla potencjalnego bądź rzeczywistego winowajcy. Najlepszym sposobem na wyjaśnienie sobie niejasności jest przedstawienie drugiej osobie swoich wątpliwości bez werbalnego atakowania partnera.

Wbrew powszechnym przekonaniom to mężczyźni w większym stopniu idealizują swoje ukochane. Zbyt wybujała imaginacja jest ogromnym zagrożeniem dla związku. Po zawarciu małżeństwa mydlana bańka pęka, co jest przyczyną męskich frustracji, oddania się zapomnieniu oraz realizacji fantazji. Kobiety idealizują mężczyzn w inny sposób. Nie wyolbrzymiają one męskich zalet lecz wymyślają nowe i przypisują je swojemu partnerowi. Kobiety mają tendencję do długotrwałego postrzegania ukochanego integralnie związanego z dodatkowymi atrybutami, których w rzeczywistości wcale nie musi posiadać. Dopiero po kilku latach pożycia małżeńskiego kobieta może odkryć prawdziwe oblicze swojego małżonka.

W trakcie ujawniania się rozbieżności między małżonkami, co związane jest między innymi z przesadną idealizacją, coraz trudniej dojść do wspólnego konsensusu. Uczucie ciągłego napięcia i niezadowolenia ze wspólnego życia przysparza wiele problemów. Wiąże się to z ostrym kategoryzowaniem roli kobiety i mężczyzny w związku oraz ich radykalizacją w trakcie pogłębiającego się kryzysu. Każde przekroczenie granic i złamanie zasad przez jedną ze stron konfliktu może zostać zinterpretowane jako zdrada swych powinności. Interpretacja rozszerza się niejednokrotnie na inne aspekty wspólnego życia, włącznie z pożyciem seksualnym, co skutkuje przypisaniu partnerowi niewierności małżeńskiej.

Z kryzysu w kryzys

Wypracowany podział obowiązków, bazujący na zasadzie partnerstwa, może zostać zachwiany z powodu zaistniałych okoliczności, wcześniej niebranych pod uwagę. Dobrym przykładem jest zmiana pozycji społecznej jednego z partnerów w związku z utratą zatrudnienia czy awansem zawodowym. Wzrost prestiżu, zmiana środowiska, nowe towarzystwo nie przysparza powodów do radości drugiej osobie. Wręcz przeciwnie, w partnerze budzi się poczucie niedowartościowana i zazdrość nakierowana na chęć samorealizacji, przynajmniej w taki sam sposób, jak to czyni ukochana osoba. Jeśli partner jest negatywnie nastawiony do poświęcania czasu na samorealizację zawodową przez drugą osobę, niemożliwe jest uniknięcie konfliktów. Bardzo łatwo niezrealizowanej jednostce wysnuwać przypuszczenia o niewierność małżeńską, która rzekomo miałaby przyczynić się do awansu w pracy.

Poczucie zazdrości w wielu przypadkach odzwierciedla sposób wychowania i młodzieńcze doświadczenia. U kobiet może to wynikać z niechęci matki do mężczyzn, z której zwierzała się swojej córce. W późniejszym życiu każdy przypadkowy gest partnera w stosunku do płci przeciwnej budzi negatywne skojarzenia wpojone przez rodzica, co przeradza się w insynuację stosunków pozamałżeńskich. Reakcja ludzi dorosłych i ich zdanie na temat związków partnerskich jest wyrocznią dla małego dziecka. Zapisane w nieświadomości mogą dojść do głosu przy każdej nadarzającej się okazji.