Arnika (Arnica montana)
Arnika jest rośliną, której kwiaty (suszone) macerujemy w wodzie bądź w oleju, aby wyciągnąć z nich właściwe lekarstwo. Arnika to roślina wieloletnia, pochodząca z górskich regionów Europy oraz południa Rosji. Na zachodzie Ameryki Północnej występują trzy gatunki tej rośliny: Arnica fulgens, A. Sororia i A. Cordifolia, z których użytek robili Indianie.
W Europie, gdzie roślina ta rośnie obficie, jej właściwości lecznicze są znane od zarania dziejów. Mimo, że w przeszłości, roślina ta również była stosowana do użytku wewnętrznego, przede wszystkim do leczenia chorób serca oraz dróg oddechowych, to dziś uważa się ją za toksyczną i doradza się jedynie aplikacje zewnętrzne.
Używa jej się przede wszystkim do leczenia ran, skręceń oraz opuchlizn. Zresztą, rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej robili tak samo. Arnikę stosuje się zarówno zewnętrznie i wewnętrznie (w homeopatii, zażywa się ją drogą doustną). W Niemczech, przede wszystkim, bardzo liczne produkty na bazie arniki są oferowane w sprzedaży (napary, maści, granulki homeopatyczne).
Ta popularność zresztą bardzo poważnie zagroziła gatunkowi Arnica montana, do tego stopnia, że władze niemieckie prawnie ograniczyły jej eksploatację. W Niemczech uprawia się również inny gatunek, Arnica chamissonis, której farmakopea niemiecka przypisuje te same właściwości.
Służy do...
Do użytku zewnętrznego:
- leczenie siniaków;
- leczenie obrzęków (opuchlizna bez zaczerwienienia);
- leczenie skręceń;
- leczenie kontuzji;
- leczenie problemów mięśniowych i stawowych;
- leczenie czyraków;
- leczenie ugryzień insektów;
- leczenie zapalenia żył powierzchniowych;
- leczenie zapaleń jamy ustnej oraz gardła;
- leczenie bólów pooperacyjnych;
- leczenie niewydolności żylnej.
Dostępność: do aplikacji skórnych stosujemy przede wszystkim arnikę w postaci maści, żelu albo olejku; w każdym przypadku chodzi o koncentrat rozpuszczony w innej substancji. Jeśli chodzi o gardło i jamę ustną, są dostępne koncentraty w płynie, nazywane również naparami.
Ostrzeżenie: Należy stosować arnikę tylko zewnętrznie. Nie należy aplikować arniki na otwartą ranę. W przypadku płukania jamy ustnej albo gardła, nie należy połykać roztworu.
Przeciwwskazania: możliwość wystąpienia alergii u osób uczulonych na rośliny z rodziny złożonych (margerytka, jeżówka, ambrozja, nagietek, mniszek lekarski).
Działanie niepożądane: może wywołać reakcję alegiczną skórną u niektórych osób.
Interakcje z innymi roślinami albo suplementami: drogą zewnętrzną, nieznane.
Interakcje z lekarstwami: drogą zewnętrzną, nieznane.
Komentarze do: Arnika (Arnica montana)