Bog Labrador tea Herbata Labrador (Rhododendron groenlandicum, Rhododendron L.)
Rododendron, azalia, różanecznik. Nazwa „Labrador tea”, czyli herbata Labrador, oraz słowo groenlandicum wynikają z faktu, że to w tych regionach pierwsi badacze znaleźli tę roślinę. Nazywano ją również „herbatą Eskimosów”. Tak jak wszystkie rośliny z rodziny Ericacea, Bog Labrador tea rośnie w środowisku kwaśnym i torfowym. Może on stawić czoła najtwardszym warunkom.
Części wykorzystywane: liście, kwiaty.
Czy to się je?
Przede wszystkim, to się pije. Napar z liści Bog Labrador tea bardzo dobrze służy oczywiście za herbatę. Praktycznie, wszystkie plemiona Indian północnoamerykańskich konsumowały Bog Labrador tea w postaci herbaty.
Wydaje się, że kwiaty jednak dają o wiele lepszy napar niż liście. A suszone, o wiele dłużej zachowują swój smak. Jednakże, trzeba je zbierać w dobrym momencie, czyli wiosną, co niekoniecznie jest sprawą ewidentną dla wszystkich. Natomiast, liście możemy zbierać przez cały rok. Indianie żuli liście i posługiwali się nimi do aromatyzowania jedzenia, przede wszystkim gotując je z mięsem.
Czy to jest toksyczne?
Chyba powiedziano już wszystko na temat toksyczności Bog Labrador tea, która zawiera, w małych dawkach, andromedotoksynę, czyli związek, który znajduje się w o wiele większych stężeniach w innych roślinach z rodziny Ericacea.
Poza tym, z powodu bogactwa garbników, może być ona ciężkostrawna dla delikatnych żołądków. Dlatego należy przestrzegać dwóch podstawowych reguł:
- nie nadużywać (jedna filiżanka dziennie wystarczy);
- nie gotować zbyt długo (zbyt długie gotowanie uwalnia związki mniej lub bardziej niestrwane.
Co się tym leczy?
Nie znamy zbyt wiele leczniczych zastosowań dla herbaty Labrador. Ale, drogą zewnętrzną, posługiwano nią się jako środkiem przeciwko pasożytom, takim jak wszy czy świerzb, a także, przeciwko chorobom skóry, takim jak liszaj obrączkowaty oraz trąd. W tym ostatnim przypadku, herbatę Labrador zażywano również drogą wewnętrzną.
Odkryto również, że Bog Labrador tea ma działanie antyoksydacyjne, tak samo jak i antymutagenne, w obecności substancji takich jak uretan. A także, może ona zwalczać niektóre postaci promieniowania.
Bog Labrador tea jest uważana również za lekki środek odurzający i przepisuje się ją w przypadkach kokluszu, czerwonki oraz dolegliwosci pęcherza. Sproszkowane liście zażywa się w przypadk bólów głowy.
Olejek zapachowy z herbaty labrador może uleczyć kleszczowe zapalenie mózgu, czyli chorobę zakaźną, przenoszoną przez kleszcze i komary. Olejek ten jest uważany za środek antyzapalny, antyskurczowy, antybakteryjny, przeciwko zaparciom i być może przeciwnowotworowy.
Ma on również regenerować komórki wątroby. Służy on do leczenia zatruć wątroby pochodzenia krążeniowego, niewydolności wątroby, konsekwencji opryszczki wirusowej, zapalenia jelit, toksemicznych bądź mikrobowych zapaleń nerek, zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego, bezsenności, nerwic.
Komentarze do: Bog Labrador tea Herbata Labrador (Rhododendron groenlandicum, Rhododendron L.)