Klon (Acer L.)
Łacińska nazwa „acer” oznacza „twardy”, co jest aluzją do twardości i solidności tego drewna. Istnieje wiele odmian klonów: klon jawor (Acer pseudoplatanus L.), klon zwyczajny (A. platanoides), klon kłosowy (Acer spicatum), klon srebrzysty (A. saccharinum), klon czerwony (A. rubrum), klon jesionolistny (A. negundo).
Czy to się je?
Indianie północnoamerykańscy jedli młode gałązki klonu, rosnące na wiosnę, a także nasiona tego drzewa. Nasiona, w specyficznych szypułkach tworzących grona, zbierano już dojrzałe, a natępnie pieczono je, albo zachowywano na zimę. Były one wtedy dodawane do innych produktów spożywczych.
Jak podają badania naukowe, nasiona klonu srebrzystego zawierają aż do 43% protein, natomiast nasiona innych gatunków klonów zawierają od 10% do 14% protein. Należy je najpierw spróbować – jeśli są zbyt gorzki, wystarczy je ugotować raz albo dwa razy.
Możemy również zbierać młode, zielone owoce klonu i konserwować je w occie. Natomiast, młode liście wszystkich gatunków klonu po prostu się je, surowe bądź gotowane. Ale muszą to być drzewa rosnące daleko od dróg, co zrozumiałe.
Soki klonu służą do wytwarzania słynnego syropu klonowego. Kora wewnętrzna klonu, suszona i sproszkowana, służy jak mąka do wypieku chleba. Korę wewnętrzną niektórych gatunków klomów można również jeść, ale raczej w małych ilościach, ponieważ wywołuje ona zaparcia.
Z kory wewnętrznej klonu pensylwańskiego (Acer pensylvanicum) robiono również herbatę, a także przygotowywano napój z gałącek i z kory klonu srebrzystego. Indianie północnoamerykańcy pili również świeży sok z drzewa klonowego, a przy okacji, przetwarzali go w napój sfermentowany, który miał właściwości odtruwające. I którym czasami posługiwano się jako bulionem do gotowania. Można go również przekształcić w ocet, pozwalając mu najpierw sfermentować.
Co się tym leczy?
Syrop klonowy był używany przez Indian północnoamerykańskich przede wszystkim jako środek tonizujący. Dopiero później, prawdopodobnie pod wpływem białych osadników, zaczęto się nim posługiwać jako słodzikiem. Wiemy również, że Indianie posługiwali się kawałkami gotowanych korzeni klonu kłosowego do opatrywania ran i ropni, a także do uśmierzania bólów oczu. Stosowano również napar z kory różnych gatunków klonów w takich samych celach. Tradycyjnie, uważa się, że soki drzewa klonowego mają właściwości przeczyszczające i używa ich się w ramach wiosennej kuracji oczyszczającej.
Komentarze do: Klon (Acer L.)