Lepiężnik różowy (Petasites hybridus)
Lepiężnik różowy jest rośliną zielną, którą stosuje się od wieków w Europie przeciwko kaszlowi, astmie oraz ranom skórnych. Dzisiaj, wyciąga się ekstrakt z liści oraz z kłączy rośliny. Ekstrakt tej jest produkowany tak, aby wyeliminować toksyczne związki chemiczne, które zawiera surowa roślina.
Słowo petasites pochodzi od greckiego słowa petasos, które oznacza filcowe nakrycie głowy o szerokich brzegach, noszone przez greckich pasterzy. Nazwa ta odnosi się do wielkich liści tej rośliny. Posługiwano się zresztą nimi kiedyś do owijania kostek masła, aby chronić je przed ciepłem.
W Europie, już od wieków korzysta się z właściwości leczeniczych lepiężnika różowego. W Średniowieczu, posługiwano się nim w walce z dżumą i gorączką. W XVII wieku, przepisywano tę roślinę przeciwko kaszlowi, astmie oraz ranom skóry. Jego działanie antyspazmatyczne oraz analgetyczne ma wyjaśniać liczne zastosowania lecznicze lepiężnika różowego.
W latach pięćdziesiątych XX wieku, odkryto jego działanie przeciwko zapaleniom oraz alergiom. Niektórzy producenci produktów naturalnych wzięli na cel te właściwości lepiężnika, aby stworzyć ekstrakty mające za zadanie zapobieganie napadom migreny oraz uśmierzanie objawów kataru siennego. Szwajcarska firma Zeller opracowała Tesalin (nazywany również Ze339), czyli ekstrakt z liści lepiężnika, sprzedawany jedynie na receptę.
Części wykorzystywane: kłącza i liście.
Służy do...
- redukowanie częstotliwości występowania migren;
- uśmierzanie objawów nieżytu alergicznego nosa (katar sienny);
- uśmierzanie skurczów dróg moczowych;
- redukowanie bólów głowy;
- leczenie astmy;
- leczenie kaszlu;
- zapobieganie wrzodom żołądkowym.
Dostępność: lepiężnik różowy jest generalnie dostępny w postaci standaryzowanych ekstraktów w 50-miligramowych pastylkach. Zawierają one zazwyczaj 15% aktywnych składników (petazyna albo izopetazyna).
Uwaga: lepiężnik różowy zawiera alkaloidy pirolizydyny, które są kancerogenne i toksyczne dla wątroby oraz dla płuc. Nie należy więc konsumować tej rośliny w stanie surowym. Ekstrakty dostępne w handlu są zazwyczaj pozbawione całkowicie tych substancji, albo zawierają ich mniej niż 1 µg na dzienną dawkę.
Przeciwwskazania: osoby uczulone na rośliny z rodziny złożonych, takich jak sałata, margeryka albo słonecznik, mogą ucierpieć także z powodu alergii na lepiężnik. Nie należy zażywać lepiężnika różowego w przypadku ciąży albo karmienia piersią. Nie należy zażywać lepiężnika różowego, jeśli cierpimy już na żółtaczkę albo inne choroby wątroby.
Działanie niepożądane: lepiężnik różowy jest generalnie dobrze tolerowany, ale czasami, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, lekkie i czasowe, bóle głowy, i nieco rzadziej – wymioty i biegunka.
Interakcje z innymi roślinami i suplementami: nieznane.
Interakcje z lekarstwami: nieznane.
Komentarze do: Lepiężnik różowy (Petasites hybridus)