Podbiał pospolity (Tussilago farfara L.)
Łacińska nazwa rośliny pochodzi od słowa tussilago, które oznacza „ten, który przepędza, który działa na kaszel”. Nazywana jest ona również „ziołem na kaszel”, co nie pozostawia żadnych wątpliwości odnośnie jej medycznego tradycyjnego zastosowania.
Części wykorzystywane: kwiaty, łodyga, liście.
Czy to się je?
Oczywiście. Kwiaty podbiału są wyborne w sałatkach. Łodyga jest soczysta, lekko słodka i bardzo aromatyczna. To samo dotyczy młodych liści. Bardziej gumiaste, starsze liście lepiej gotować.
Z popiołu z suszonych liści można zrobić substytut soli, który jest bogatszy w chlorek potasu niż w chlorek sodu, a więc w konsekwencji jest bardzo ceniony przez osoby, które muszą przestrzegać diety bezsolnej. Taką sól przygotowuje się najpierw susząc liście, a następnie paląc je, w małych ilościach, w pojemniku metalowym. Taki popiół zbieramy, przesiewamy i zamykamy w hermetycznym pojemniku.
Co się tym leczy?
Kiedyś, liście podbiału pospolitego służyły jako szyld dla aptekarzy. To mówi o znaczeniu, jakie mu przypisywano. Jak uważają specjaliści, jest to jedno z najstarszych i najlepszych lekarstw na klatkę piersiową: szczególnie korzystne przeciwko przewlekłemu kaszlowi, któremu towarzyszy krzemica i rozedma.
Jednakże, należy zaznaczyć, że napar przynosi jedynie uśmierzenie objawów, ponieważ te dwie choroby są nieuleczalne. Pijemy filiżankę rano, po przebudzeniu, w momencie, kiedy kaszel jest najsilniejszy, a następnie drugą przed pójściem spać. Według tradycji, używa się liści i kwiatów, aby przygotować napar.
Podbiał pospolity wchodzi w skład „herbatki czterokwiatowej”, która, w rzeczywistości, zawiera ich siedem...
Liście podbiału rezerwujemy raczej do użytku zewnętrznego, ponieważ liście są bogatsze w związki aktywne. Drogą zewnętrzną, możemy zaaplikować liście, świeże bądź macerowane całą noc w wodzie, na rany, które wolno się goją, na skręcenia, oparzenia i zewnętrzne guzy. Napar z liści może leczyć między innymi nadmierne pocenie stóp.
Napar z liści i kwiatów podbiału
Bierzemy więc łyżeczkę rośliny na filiżankę wrzącej wody i pozostawiamy na dziesięć minut. Taki napar można doprawić miodem, ponieważ jest on dobry przeciwko kaszlowi. Zażywamy od 3 do 4 filiżanek dziennie.
Korzenie Korzenie podbiału służyły do przygotowywania cukierków przeciwkaszlowych.
Podbiał kancerogenny?
Pojawiły się również pewne kontrowersje wokół wewnętrznego użytku podbiału, po pewnych badaniach na zwierzętach, które ujawniły, że roślina może mieć działanie kancerogenne. Jednakże, specjaliści stwierdzili, że podbiał pospolity zawiera jedynie niewielkie ilości związków toksycznych z jednej strony; a z drugiej, dawki podawane zwierzętom w trakcie trwania omawianego badania były nieskończnie większe niż to, co kiedykolwiek możemy zażyć przez całe nasze życie. Jednakże, zawsze warto pozostać ostrożnym i nie żywić się tylko podbiałem.
Komentarze do: Podbiał pospolity (Tussilago farfara L.)