Szałwia lekarska (Salvia officinalis)
Jest to mała roślina o wąskich i szorstkich liściach. Szałwia lekarska pochodzi z regionów Morza Śródziemnego. Uprawiana jest w celach handlowych w Albanii, w krajach byłej Jugosławii, w Turcji, w Grecji, we Włoszech, we Francji, w Anglii oraz w Ameryce.
Znana już w epoce faraonów, przemierzyła wieki i kontynenty, zarówno jako produkt spożywczy, jak i lekarstwo. Szałwia lekarska albowiem sprzyja przede wszystkim trawieniu oraz leczy infekcje błony śluzowej. Takie samo zastosowanie znajduje dla niej również medycyna ajurwedyjska.
W epoce wielkich epidemii dżumy w Europie, szałwia była jednym ze składników słynnego „octu czterech złodziei”, znanego z tego, iż chronił przed tą chorobą. W naszych czasach, szałwia lekarska, często powiązana z innymi roślinami, wchodzi w skład różnych preparatów do produkcji leków: syropy, napary, wywary, pomady...
Części wykorzystywane: liście.
Służy do ...
- poprawianie pamięci (do użytku wewnętrznego);
- leczenie zapalenia gardła (do użytku zewnętrznego);
- leczenie opryszczki ust w połączeniu z rabarbarem (do użytku zewnętrznego);
- leczenie dolegliwości układu pokarmowego oraz nadmiernego pocenia się (do użytku wewnętrznego);
- leczenie zapaleń dziąseł (do użytku zewnętrznego);
- leczenie zapaleń błony śluzowej jamy ustnej, nosa, gardła oraz krtani (do użytku zewnętrznego);
- leczenie infekcji układu oddechowego;
- redukowanie uderzeń gorąca związanych z menopauzą.
Dawkowanie: optymalna dawka nie została ustalona, ponieważ zmienia się ona w przeciągu prób klinicznych, tak samo jak typ terapii (kapsułki z suszonych liści, ekstrakt z liści, olejek zapachowy), dlatego należy przestrzegać posologii producenta.
Uwaga: stałe zażywanie olejku zapachowego z szałwii lekarskiej powinno przebiegać pod kontrolą aromaterapeuty.
Dostępność: olejek aromatyczny, suszone liście, kapsułki, ekstrakty.
Ostrzeżenie: nie należy zażywać dużych dawek wyciągu na bazie alkoholu albo olejku zapachowego z szałwii lekarskiej, albo używać ich przez dłuższy czas, ponieważ stężenie zawartego w nich tujonu jest bardzo wysokie. Tujon jest toksyczny dla układu nerwowego i może spowodować konwulsje typu epileptycznego.
Przeciwwskazania: szałwia lekarska odradzana jest kobietom ciężarnym oraz karmiącym piersią. Odradza się ją również osobom cierpiącym na epilepsję.
Działanie niepożądane: nie odnotowano, o ile zalecane dawki są przestrzegane.
Interakcje z innymi roślinami i suplementami: nieznane.
Interakcje z lekarstwami: nieznane. Nie należy również mylić szałwii lekarskiej, o której tutaj mowa, z szałwią chińską (Dan Shen - Salvia miltiorrhiza), ani z bylicą luizjańską (Artemisia ludoviciana), których właściwości są inne. W tradycyjnej medycynie chińskiej, korzeń szałwii Salvia miltiorrhiza jest używany przede wszystkim do leczenia zaburzeń pracy wątroby oraz układu krążenia.
Komentarze do: Szałwia lekarska (Salvia officinalis)