Vilcacora (Uncaria tomentosa)
Vilcacora, roślina pnąca z Amazonii, posiada zakrzywione kolce, przypominające pazury kota, stąd więc jej nazwa, którą nadali jej amerykańscy Indianie – „uña de gato” w języku hiszpańskim oraz „cat’s claw” w języku angielskim. Rośnie ona w wilgotnych lasach Ameryki Południowej.
Plemiona Indian południowoamerykańskich, takie jak Ashaninka, Campo oraz inne z lasów amazońskich w Peru, uważały vilcacorę za roślinę świętą i przypisywały jej moc działania na umysł oraz na ciało. Przypisywano jej także właściwości antykoncepcyjne oraz poronne.
Amerykańscy Indianie od ponad 2000 lat używali wewnętrznej kory rośliny jako środka wzmacniającego układ odpornościowy, jako środka antyzapalnego oraz jako lekarstwa przeciwko rakowi. Naukowcy zainteresowali się vilcacorą w latach siedemdziesiątych XX wieku.
W latach dziewięćdziesiątych XX wieku, roślina ta zdobyła wielką popularność zarówno w Europie, jak i w Ameryce Północnej. Europejczycy wolą stosować gatunek Uncaria guianensis, podczas gdy mieszkańcy Ameryki Północnej wybierają raczej gatunek Uncaria tomentosa.
Części wykorzystywne: kora wewnętrzna rośliny.
Służy do ...
- uśmierzanie bólów reumatyczych, spowodowanych zapaleniem kości i stawów albo chorobą zwyrodnieniową stawów;
- stymulowanie układu odpornościowego;
- zwalczanie raka.
Dostępność: vilcacora jest sprzedawana w różnych postaciach - wewnętrzna suszona kora zmielona na proszek, kapsułki z proszkiem, płynne ektrakty (różne stężenia). Nie dysponujemy żadnymi dowodami klinicznymi na skuteczność takiego leczenia i nie istnieją żadne badania pozwalające określić dawkę, która dawałaby najlepsze rezultaty. Dawkowanie jest więc oparte przede wszystkim na tradycji.
Przeciwwskazania: z powodu jej potencjalnego działania na układ odpornościowy, zaleca się unikanie vilcacory w następujących sytuacjach:
- choroby autoimmunologiczne (toczeń, stwardnienie rozsiane, na przykład – w przypadku tych chorób, układ odpornościowy zamiast bronić organizmu, atakuje go);
- niedociśnienie tętnicze;
- przeszczepy oragnów oraz skóry (vilcacora może bowiem spowodować pojawienie się reakcji odpornościowych, a w efekcie - odrzucenie przeszczepu).
W przypadku kobiet ciężarnych i karmiących piersią, tradycyjnie zielarze zalecają unikanie produktów z vilcacory. Natomiast jeśli chodzi o dzieci, to tradycyjnie, zielarze odradzają zastosowanie vilcacory u dzieci poniżej 3 roku życia.
Działanie niepożądane: rzadko, lekkie, przechodnie dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
Interakcje z innymi roślinami i suplementami: nieznane.
Interakcje z lekarstwami: z lekami immunosupresyjnymi - vilcacora może zahamować działanie leków immunosupresyjnych, przepisywanych ludziom po przeszczepach albo ludziom chorym na choroby autoimmunologiczne.
Komentarze do: Vilcacora (Uncaria tomentosa)