Napady afektywne bezdechu - (zanoszenia) częste zaburzenie wieku niemowlęcego i wczesnego dziecięcego (3-5% populacji poniżej 5 rż.) powstające w wyniku przejściowego, odruchowego niedotlenienia lub niedokrwienia mózgu, tzw. napady sine. Przebieg przedstawia się następjąco: po zadziałaniu nieprzyjemnego bodźca (ból, lęk) dziecko zaczyna głośno płakać, zatrzymuje oddech, sinieje, czasem traci przytomność, występuje uogólniona sztywność mięśniowa, a niekiedy również pojedyncze skurcze mięśniowe interpretowane przez rodziców jako drgawki. Trwa zwykle krótko - kilkanaście sekund i ustępuje po wzięciu dziecka na ręce lub delikatnym uderzeniu w pośladki. Inną postacią napadów afektywnych bezdechu są tzw. napady blade Występują one najczęściej u dzieci w 12-18 mż. i mają odmienny przebieg od wyżej opisanych "napadów sinych". Po zadziałaniu nieprzyjemnego bodźca (najczęściej lekki uraz głowy, rzadziej podwyższenie temperatury ciała) następuje zatrzymanie oddechu nie poprzedzone płaczem. Dziecko staje się blade (bez sinicy), z następową uogólnioną sztywnością i pojedynczymi skurczami mięśniowymi przypominający drgawki. W czasie napadu stwierdza się zwolnioną lub niemiarową czynność serca. Obie postacie napadu występować mogą u tego samego dziecka, a nierzadko również u innych członków rodziny. Napady te mimo swego pozornie dramatycznego przebiegu mają zwykle charakter łagodny, samoograniczający (ustępują wraz z wiekiem) i nie wymagają leczenia, poza wyjaśnieniem rodzicom istoty choroby i udzieleniu wskazówek wychowawczych.
Komentarze do: Napady afektywne bezdechu