Łupież - przyczyny i rodzaje

Łupież to problem, jak podają statystyki, połowy naszej populacji. Spotykamy się z tym problemem wielokrotnie w ciągu życia. Istnieje podejrzenie, że źródłem zakażania łupieżem mogą być salony fryzjerskie, jak i łupież wywołany grzybem Pityrosporum ovale. Łupież jest poważnym schorzeniem dermatologicznym, ale ze względu na jego powszechność często lekceważonym.

Należy zapamiętać, że łupież i to każdy jego rodzaj jest zaburzeniem, chorobą i tak też trzeba go traktować. Często pieniądze wydawane na coraz to nowsze szampony, czy środki pielęgnacyjne nie przynoszą oczekiwanych efektów, a czasami drażnią skórę głowy i powiększają problem. Zawsze, gdy z naszą skórą dzieje się coś nie tak warto wybrać się na konsultację z dermatologiem - nie potrzebne jest skierowanie, co ułatwia kontakt z lekarzem.

Oprócz znanego z łusek na głowie łupieżu tłustego i suchego mamy jeszcze: łupież pstry, łupież różowy Giberta, łupież rumieniowaty i łupież biały. Każde z tych schorzeń ma inną przyczynę i inne są standardy leczenia.

Generalnie każdy rodzaj łupieżu charakteryzuje się tym, że pojawiają się martwe komórki, które intensywnie (w większym nasileniu niż normalnie) się łuszczą - jest to złuszczający się naskórek. Pojawienie się łupieżu to zazwyczaj na początku powstanie niewielkich ognisk na głowie - łupież ma tendencje tworzenia się na czubku głowy, skroniach i ich okolicach.

Zazwyczaj łupież suchy to nasilone odrywanie się zrogowaciałego naskórka ze skóry głowy. Ten rodzaj łupieżu nie jest jakimś zagrożeniem zdrowia, stanowi natomiast nieprzyjemny efekt kosmetyczny i estetyczny - biały pył na ubraniu może budzić nawet obrzydzenie.

Dlaczego w ogóle pojawia się łupież? Często jest to efekt zakażania wspomnianym wyżej już drożdżakiem Pityrosporum ovale. Często wskazuje się na genetyczne skłonności do schorzenia, a także zaburzenia hormonalne, zła pielęgnacja, zbyt dużo chemii do pielęgnacji i układania włosów.

Zazwyczaj znajdziemy w aptece środki, które pomagają nam walczyć z łupieżem. Mamy w szamponach substancje, które skutecznie walczą nawet ze wspomnianym drożdżakiem, a są to m.in.: ketokonazol, klotrimazol, ekonazol, mikonazol, pirytionian cynku, klimbazol ub octopirox. Istnieją także substancje, które opóźniają złuszczanie naskórka - stosujemy wówczas środki, które opóźniają taki proces - są to najczęściej dziegieć i ichtiol. Natomiast odrywanie się łusek od skóry podczas mycia wspomagają kwas salicylowy oraz siarka i mocznik.

Na pewno najłatwiej pozbyć się łupieżu suchego, łupież tłusty to o wiele poważniejszy problem. Mogą być różne jego przyczyny - wspominany tu często drożdżak, a także może być to efekt łojotokowego zapalenia skóry - od tego, jaka jest przyczyna zależy leczenie i jego efekty. Łojotokowe zapalenie skóry jest bardzo często efektem zaburzenia gospodarki hormonalnej organizmu. Leczenie wymaga stabilizacji całego organizmu, środki miejscowe działają na krótko i nie są w stanie pomóc skutecznie. Łupież tłusty zagraża włosom, może być przyczyną ich wypadania - zawsze jak mamy do czynienia z łuską, która przylega do skóry musimy zacząć intensywną kurację - jeśli problem jest świeży można spróbować szamponów aptecznych, ale jeśli to nie pomaga należy udać się do dermatologa. Bardzo często łupież tłusty daje dyskomfort w postaci swędzenia, co wynika z pojawiania się niewielkich ognisk zapalnych na skórze głowy, która jest pokryta szczelnie tłustą łuską.

Zobacz również:

Chorobą skóry, którą możemy zarazić się w różnych miejscach (salonach fryzjerskich, solarium, na basenie) jest łupież pstry. Jest to bardzo dokuczające schorzenie skóry, które jest trudne w leczeniu i ma tendencje do nawrotów. Mówiąc prosto łupież pstry to grzybicze zakażenie skóry. W tym zakażeniu mamy różne etapy:

Pierwsze stadium choroby, to pojawiające się na ciele niewielkie żółto-brunatne plamki, o nieregularnym kształcie i wielkości nieprzekraczającej zazwyczaj czterech milimetrów, następnie plamki te poszerzają się i zlewają ze sobą. Najczęściej zmiany skórne pojawiają się na plecach, ramionach, górnej części klatki piersiowej oraz kończynach górnych. Bardzo rzadko i to w zaawansowanych stadiach choroby zmiany mogą pojawić się nawet na twarzy.

Łupież pstry bywa oporny na leczenie, jeśli zaczniemy to w pierwszym stadium choroby mamy szansę na szybszy proces zdrowienia - najlepiej udać się do dermatologa, który oprócz szamponów i preparatów do smarowania zaleci również leki do stosowania wewnętrznego, które dają szansę na całkowite wyleczenie schorzenia i brak nawrotu. Nie chcemy tu straszyć nikogo, ale łupież pstry zaniedbany i nieleczony może doprowadzić wręcz do nowotworu skóry.

Nie wszystkie rodzaje łupieżu, jak widać, dotykają owłosionej skóry głowy, niektóre wręcz pojawiają się omijając głowę. Podobnie jest w wypadku łupieżu różowego Giberta - to dziwne schorzenie ma nieznaną etiologię (przyczyny pojawienia się) - podejrzewa się o to zarówno wirusy, jak i grzyby. Jest to schorzenie dotykające głównie osoby młode w wieku 10-35 lat, chociaż bywają również zachorowania w innych kategoriach wiekowych, ale te są nieliczne. Łupież różowy Giberta pojawia się nagle - zazwyczaj na początku pojawia się bladoróżowy wykwit na tułowiu. Jego charakterystyczną cechą jest to, że blaszka macierzysta tego wykwitu ma tendencję do złuszczania się i odpadania - łupież ten może tworzyć bardzo dużo wykwitów - po 6-10 dniach następuję wysyp niemal wszystkich ognisk. Zmiany nie wyglądają groźnie, ale choroba nie jest zakaźna - najdziwniejsze w tym jest, że schorzenie nie wymaga leczenia, gdyż po 6-8 tygodniach zmiany znikają. Czasami zmiany te swędzą i wówczas trzeba użyć preparatów ze sterydami, ponieważ niewskazane jest rozdrapywanie zmian. Choroba nie ma tendencji nawrotowych, po przebyciu mam się odporność na całe życie.

Kolejny rodzaj łupieżu, to łupież rumieniowaty, który wywołany jest przez maczugowca Corynebacterium minutissimum.. Ten łupież musi mieć sprzyjające warunki rozwoju - nadmierne pocenie się i otyłość. Pojawia się najczęściej tam, gdzie pojawiają się fałdy skórne - naturalne lub wynikające z nadwagi. Schorzenie rozpoznaje się w świetle lampy fluorescencyjnej Wooda (czerwonej) - bakterie powodujące schorzenie produkują, bowiem specyficzne porfiryny widoczne w tym świetle. Schorzenie leczy się maściami z erytromycyną lub klindamycyną, czasami w opornych przypadkach erytromycyna podawana jest doustnie.

Ostatnim typem łupieżu jest łupież biały - pojawia się on u ludzi młodych i dzieci. Pojawiają się na ciele chorego białe plamy - najczęściej umiejscowione na twarzy i kończynach. Nie do końca wiadomo, jakie są przyczyny tego schorzenia. Leczenie łupieżu białego jest przewlekłe i najlepiej od razu powierzyć kurację specjaliście, ponieważ ten typ łupieżu w różny sposób poddaje się leczeniu i czasami bywa ono długie i uciążliwe.

Artykuł powstał przy współpracy
kliniki Handsome Men
www.handsomemen.pl