Skąd się biorą siwe włosy i czarne brwi?

Tautomeraza dopachromu, oczywiście! Bielejące włosy wynikają z faktu, że komórki ludzkie stale prowadzą wojnę ze związkami oksydującymi. A te ostatnie sprawiają, że mieszek włosowy ma problemy z produkowaniem nowych komórek pigmentacyjnych i włosy (nie tylko te na głowie) stają się białe.

Aby temu zapobiec, mieszki włosowe produkują enzymy ochronne, które łagodzą działanie oksydacji.

Brwi nie są zbyt zestresowane

Fakt, że włosy nie bieleją w tym samym rytmie, w zależności od różnych części ciała, jest zjawiskiem jeszcze słabo zrozumianym, ale zaczyna się pojawiać pewna teoria. Badacze w rzeczywistości zauważyli w brwiach obecność wysokich poziomów pewnej substancji, nazwanej tautomerazą dopachromu, czyli enzymu ochronnego, niewykrywalnego w mieszkach włosowych owłosionej skóry. Z biegiem czasu, enzym ten, i inne tego samego rodzaju, mogą chronić brwi (czarne) przed dewastatorskim działaniem stresu, podczas gdy włosy są na ten stres narażone (siwe).

Aczkolwiek, pozostaje to jeszcze dziedziną badań, ponieważ teoria ochronnych enzymów jeszcze nie została udowodniona. Naukowcy stale identyfikują nowe enzymy, a więc możliwe jest, iż wkrótce odkryją związki właściwe skórze owłosionej, okolicom płciowym, klatce piersiowej albo podbródkowi.

Poza tym, nawet jeśli różne typy włosów siwieją z różną prędkością, może się zdarzyć, że dana osoba celowo farbuje swoje włosy albo swoje brwi, aby zachować swój look, na obraz meksykańskiego śpiewaka o imieniu Vicente Fernandez, słynnego ze swoich głęboko czarnych wąsów i brwi.

Zobacz również:

Broda, włosy, puszek...

Zmiany w składzie chemicznym mieszków włosowych, w zależności od miejsca ciała, nie są niczym zadziwiającym. Owłosiona skóra głowy, na przykład, reaguje bardzo wyraźnie w wyjątkowy sposób na androgeny, czyli hormony odpowiedzialne za wypadanie włosów. To dlatego tak wielu mężczyzn, jak na przykład Ben Bernanke, przewodniczący federalnego banku amerykańskiego, jest dotkniętych łysiną, co jednakże nie przeszkadza im w zapuszczaniu pięknej brody (uważny obserwator zauważy również, iż te kilka włosów, które pozostały na czaszce przewodniczącego federalnego banku amerykańskiego, zachowały więcej pigmentu niż włosy w jego brodzie, białej, co bardzo dobrze udowadnia nieskończoną złożoność schematów siwienia).

Mogą istnieć różnice nawet między poszczególnymi mieszkami włosowymi owłosionej skóry, ponieważ wielu mężczyn stwierdza, że najpierw siwieją im skronie, jeszcze przed czubkiem albo tyłem głowy.

Badacze stwierdzają występowanie tych cech szczególnych już od dziesięcioleci, ale dopiero teraz wyjaśnienia na poziomie molekularnym zaczęły się pojawiać. Mieszki włosowe przechodzą przez cykl wzrostu i odpoczynku. Pod koniec każdego cyklu, włos wypada i niektóre części mieszka umierają, aby mogły je zastąpić nowe części pochodzące z komórek macierzystych. W pewnym momencie jednakże, każda istota ludzka traci swoje rezerwy komórek macierzystych melanocytów – tych, które stają się częściami pigmentacyjnymi mieszka włosowego.

Dermatolodzy nie są całkowicie pewni powodów tego zjawiska (i nie mogą również wyjaśnić dlaczego niektóre typy komórek macierzystych mieszka włosowego są bardziej odporne). Wiemy natomiast, że proces ten się zmienia w zależności od grup etnicznych: biali zaczynają postrzegać pierwsze siwe włosy średnio około 35 roku życia, Azjaci w okolicach czterdziestki, a Afrykanie w wieku około 45 lat.

Leczenie niektórych nowotworów może również zmienić wygląd pacjentów. Pomagając układowi immuniatarnemu w atakowaniu skórnych komórek nowotworowych, niektóre leki używane w chemioterapii mogą, w rzeczywistości, dotknąć system pigmentacyjny mieszków włosowych. A pacjenci stwierdzają, oglądając się w lustrze, iż oto nagle mają całkiem białe włosy, przede wszystkim na poziomie brwi.