Witamina L1 (kwas antranilowy) – opis, rola w organizmie i zastosowanie
Witamina L1 to umowna nazwa określająca kwas 2-aminobenzoesowy (antranilowy). Ze względu na stosunkowo niewielkie znaczenie dla ludzkiego organizmu oraz małe zapotrzebowanie substancja ta rzadko stanowi przedmiot badań, a informacji na jej temat jest niewiele.
Podstawową funkcją kwasu antranilowego jest pobudzanie laktacji u kobiet. Związek ten ma również wpływ na nasz nastrój, bierze bowiem udział w syntezie serotoniny - hormonu szczęścia. Witaminy L1 nie da się przedawkować, nawet jeśli przyjmuje się ją w postaci suplementów diety, za to jej niedobór może skutkować nieprzyjemnymi dolegliwościami.
Charakterystyka witaminy L1
Kwas antranilowy został odkryty prze dra W. Nakahara w 1930 roku. Potocznie nazywany jest witaminą L1, choć nie należy do grupy tego rodzaju związków w ściśle medycznym znaczeniu tego słowa. Nie uważa się go nawet za składnik mineralny i odżywczy.
Właściwości chemiczne kwasu antralinowego
Witamina L1 to organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów aromatycznych (a dokładniej - aminowa pochodna kwasu benzoesowego, czyli kwas 2-aminobenzoesowy). Jest substancją krystaliczną (ma postać ciała stałego - białego lub jasnożółtego proszku) o temperaturze topnienia 147°C. Ulega rozpuszczeniu w wodzie, alkoholu etylowym oraz eterze dietylowym.
Witamina L1 a witamina L2
Oprócz kwasu antralinowego, czyli witaminy L1, istnieje również związek zwany witaminą L2 (adenylotiometylopentoza). Informacje na jego temat są nieliczne, wiadomo, że został wyizolowany z drożdży oraz iż pełni podobną funkcję co kwas antranilowy - pobudza laktację.
Zapotrzebowanie na kwas antranilowy
Zobacz również:
- Witamina B8 (inozytol) – rola w organizmie, zapotrzebowanie i źródła, skutki niedoboru
- Witamina B7 (witamina H, biotyna) – źródła, rola w organizmie, skutki niedoboru
- Witamina B3 (PP, niacyna) – rola w organizmie, źródła, skutki nadmiaru i niedoboru
- Witamina B5 – właściwości, źródła, rola w organizmie
- Witamina B4 (cholina) – charakterystyka, rola w organizmie, skutki nadmiaru i niedoboru
- Właściwości brukselki
- Czosnek – działanie i właściwości lecznicze
- Jak przygotować karpia?
Zapotrzebowanie na witaminę L1 jest bardzo małe, ponadto wystarczającą ilość tego związku dostarczamy organizmowi wraz z pożywieniem. W związku z tym nie zostały określone dzienne zalecane dawki spożycia kwasu antralinowego. Jednakże jeśli pojawią się symptomy świadczące o niedoborze tej substancji, można sięgnąć po suplementy diety dostępne w aptece. Dawka dzienna witaminy L1 w formie tabletek powinna zawierać się w przedziale 0,5-1 g. Jeśli chodzi o źródła kwasu antralinowego, brak jest informacji na ten temat.
Działanie witaminy L1
Kwas antanilowy jest prekursorem tryptofanu (aminokwasu, który wchodzi w skład białek krwi, mleka i innych istotnych związków). Bierze udział w metabolizmie aminokwasów aromatycznych. Według niektórych naukowców stanowi niezbędny czynniki laktacji (dlatego na oznaczenie tej „witaminy” wybrano literę „L”) - pobudza wytwarzanie mleka u kobiet karmiących.
Istotną właściwością kwasu antralinowego jest zwiększanie syntezy tryptofanu i serotoniny. Dzięki temu dochodzi do polepszenia samopoczucia i poprawy nastroju. Stąd witaminę L1 stosuje się pomocniczo w leczeniu depresji i podobnych do niej zaburzeń. Kwas antralinowy wykazuje synergizm ze środkami przeciwdepresyjnymi i uspokajającymi (wzmacnia ich działanie).
Witamina L1 okazuje się pomocna w przypadku chorób skóry i włosów, które występują na tle zaburzeń aminokwasowych. Ma również właściwości antyseptyczne (niszczące drobnoustroje i zapobiegające zakażeniom), działa przeciwzapalnie. Współdziała z witaminami takimi jak C i B6.
Zastosowanie kwasu antranilowego
Pochodne witaminy L1 znajdują zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym i kosmetycznym. Furosemid wykorzystywany jest do produkcji środków moczopędnych, fenamaty - leków przeciwbólowych. Inne pochodne kwasu antranilowego stanowią składniki aromatów spożywczych (estry o zapachu pomarańczy) oraz perfum (ester metylowy kwasu antranilowego obecny w olejku jaśminowym). Substancji określanej jako witamina L1 używa się również do produkcji barwników: błękitu indygo oraz związków azotowych (np. oranżu metylowego).
Niedobór witaminy L1
Niedobory witaminy L1 występują bardzo rzadko. Najpoważniejszą z konsekwencji braku kwasu antranilowego w organizmie jest zahamowanie laktacji. Ponadto mogą pojawić się problemy i choroby skórne oraz włosów. Niedobór kwasu antranilowego odbija się negatywnie także na kondycji psychicznej - pogłębia stany depresyjne i lękowe, nasila stres.
Do tej pory zostały stwierdzone żadne negatywne skutki przedawkowania witaminy L1. Substancja ta nie wykazuje toksycznego działania na ludzki organizm.
Autor: Justyna Błasiak
Komentarze do: Witamina L1 (kwas antranilowy) – opis, rola w organizmie i zastosowanie