Antybiotyk w pocie?

12 lat po odkryciu naturalnego antybiotyku w pocie ludzkim, naukowcom udało się rozszyfrować tajemnicę jego mechanizmu działania. W 2001 bowiem, badacze amerykańscy odkryli dermicydynę, obecną przede wszystkim w pocie, której rolą jest ochrona skóry przed infekcjami. Jest to proteina wydzielana przez gruczoły potowe w momencie wykrycia zagrożenia.

Następnie, dermicydyna przenoszona jest wraz z potem na powierzchnię skóry, gdzie w odpowiedzi na obecność różnych mikroorganizmów przekształca się w peptyd mikrobobójczy.

Wiemy, że peptydy odgrywają znaczącą rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego, pomagając mu w walce z setkami mikroorganizmów. W przeprowadzonych eksperymentach peptyd z potu okazał się bardzo skuteczny w zwalczaniu takich bakterii jak Mycobacterium tuberculosis (wywołująca gruźlicę) i gronkowiec złocisty (odpowiedzialny za sepsę i zatrucia pokarmowe).

Kiedy dochodzi do przerwania skóry, natychmiastowo jest uwalniana dermicydyna, tak aby mogła zaatakować czynnik patogenny. Ale do tej pory mechanizmy ataku pozostawały tajemnicą.

Dzięki nowym badaniom dowiadujemy się, że peptyd atakuje ścianki mikrobów, które uwielbiają nade wszystko środowisko potu: lekko kwaśne i słone. Kiedy dermicydyna jest aktywowana, tworzy kanały przy pomocy cynku, a następnie przedziurawia ścianki mikrobów i wstrzykuje do ich organizmów swoją toksynę: mieszankę wody i elektrolitów, śmiertelną dla bakterii.

Naukowcy uważają, że dermicydyna odgrywa kluczową rolę dla wrodzonej odpowiedzi odpornościowej skóry. Być może dzięki tym odkryciom uda się stworzyć nowy antybiotyk na bazie tego peptydu.