Brak białych krwinek w organizmie

Leukocyty odpowiadają za system odpornościowy naszego organizmu, oznacza to, że ich niedobór może spowodować, że nawet najmniejsze infekcje będą dla nas problemem. Początkowo mała ilość białych krwinek przebiega bezobjawowo. Dopiero duże niedobory dają o sobie znać i często przekształcają się w groźne choroby układu krwionośnego.

Zazwyczaj niedobór białych krwinek jest prawie niezauważalny. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy w pełni zdrowi. Najczęściej niedobory wychodzą dopiero po przeprowadzeniu badań krwi, dlatego tak ważne jest, aby robić je regularnie, a nie dopiero wtedy, gdy organizm nie ma siły się sam bronić. Bez problemu możemy bez pomocy specjalisty sprawdzić na wydruku, czy liczba leukocytów jest prawidłowa. Oznacza się je literami WBC. Zdrowy człowiek ma od 4 do 10 tysięcy białych krwinek na 1 mm sześcienny krwi. Gdy jednak na odczycie wartość jest mniejsza, oznacza to, że dzieje się coś złego i niezwłocznie należy udać się do lekarza, bowiem gdy liczba leukocytów nie przekracza 3,5 tys. może to być objaw leukopenii.

Jak rozpoznać objawy choroby?

Nie jest to łatwe, gdyż niedobór zazwyczaj przebiega bezobjawowo, a symptomy pojawiają się dopiero, gdy poziom leukocytów dramatycznie spada. Najczęściej pojawia się anemia i ogólne osłabienie organizmu, któremu towarzyszą nudności i wymioty. Występują zaburzenia ze strony układu nerwowego, takie jak: zawroty głowy, kłopoty z pamięcią i koncentracją. U kobiet mogą pojawić się krwawienia międzymiesiączkowe, a także obfite i długie miesiączki.

Objawem niskiego poziomu białych krwinek jest są również bóle głowy, stany podgorączkowe i gorączka. Z racji tego, że leukocyty odpowiedzialne są za odporność organizmu, chory bardziej niż zazwyczaj podatny jest na różne infekcje i wirusy, którym towarzyszą zmiany skórne (afty, owrzodzenia, wykwity) oraz powiększenie szyjnych i podżuchwowych węzłów chłonnych. Zwiększa się też podatność na różne reakcje alergiczno-immunologiczne.

Zobacz również:

Co powoduje leukopenię?

Najważniejsze przyczyny choroby to wrodzone zaburzenia czynności szpiku kostnego, infekcje wirusowe, które tymczasowo mogą przerwać czynność szpiku kostnego lub choroby autoimmunologiczne, które niszczą białe krwinki lub komórki szpiku kostnego. Nie bez konsekwencji przebiegają także ciężkie i długotrwałe zakażenia, które wykorzystują białe krwinki szybciej niż mogą być produkowane. Może się również zdarzyć, że leukopenia jest powodowana przez niektóre leki, np. antybiotyki czy diuretyki.

Inne przyczyny niedoboru białych krwinek to HIV, AIDS, nadczynność tarczycy, niedokrwistość aplastyczna lub hipersplenizm, czyli przedwczesne niszczenie komórek krwi przez śledzionę. Chorobę może powodować też radioterapia, reumatoidalne zapalenie stawów, zwłóknienie szpiku, czy zespół Kostmanna. Zdarzają się także przypadki zatrucia substancjami organicznymi, jak rozpuszczalniki, farby olejne czy benzen, które bezpośrednio miały wpływ na zmniejszanie się ilości leukocytów.

Należy pamiętać, że niska liczba białych krwinek, może być skutkiem niedawno przebytej choroby i nie jest wówczas zjawiskiem niepokojącym.

Leczenie

Niestety niedobór leukocytów, jest dużo poważniejszy niż awitaminozy, które można leczyć przez uzupełnienie brakujących minerałów lub witamin. Aby poziom białych krwinek wrócił do normy należy znaleźć przyczynę osłabienia organizmu.

Zazwyczaj leczenie skupia się na podawaniu związków wyrównujących poziom leukocytów do wartości prawidłowej. Jeżeli leukopenia jest wynikiem infekcji wirusowej, to należy rozpocząć od leczenie wirusa stosując odpowiednie środki. W chorobach nowotworowych stosuje się leczenie za pomocą chemioterapii i radioterapii. Tutaj powstaje kolejny problem, bo chemioterapia stosowana w leczeniu chorób nowotworowych również obniża poziom leukocytów. Wtedy po każdej zakończonej serii chemii należy wykonywać morfologię i ewentualnie podawać leki motywujące szpik do produkcji płytek i białych krwinek.

W przypadku długotrwałych i bardzo ciężkich zakażeń, należy odpowiednio dobierać antybiotykoterapię, aby lek nie uszkodził szpiku i dodatkowo nie zniszczył krwinek. Jeżeli niedobór białych krwinek jest spowodowany nadczynnością tarczycy, pierwszym krokiem powinno być ustabilizowanie jej pracy. Jeżeli leukopenia wywołana jest niedoborem witamin, to najpierw należy zdiagnozować przyczynę tych niedoborów, a potem dobrać zbilansowaną dietę, uzupełnić poziom witamin i podnieść poziom białych krwinek. W przypadku kiedy, leukopenia jest wywołana przez zatrucie substancjami chemicznymi, należy również ograniczyć kontakt chorego z tymi specyfikami. Niestety jeżeli leki wywołują leukopenię, to nie zawsze można zrezygnować z ich podawania, sytuacja taka ma miejsce, np. w leczeniu raka.

Autor:

Paulina Łabędź