Brak erekcji

Brak możliwości uzyskania erekcji lub utrzymania wzwodu są objawami zaburzenia erekcji. Według szacunków, problemy z erekcją dotyczą ponad 3 mln mężczyzn w Polsce, z czego tylko niewielka część została oficjalnie zdiagnozowana i objęta leczeniem. Zaburzenia erekcji dotyczą głównie mężczyzn po 40 roku życia i nasilają się wraz z wiekiem, mogą mieć podłoże psychiczne lub fizyczne.

Przyczyny braku erekcji

Uzyskanie erekcji jest procesem wymagającym współdziałania mózgu, hormonów, psychiki, układu nerwowego, mięśni i naczyń krwionośnych. Nic więc dziwnego, że zaburzenia erekcji mogą mieć bardzo różnorodną naturę. Istnieje wiele możliwych przyczyn braku erekcji o charakterze fizycznym, jednak również takie czynniki jak stres i problemy psychiczne mogą powodować lub nasilać zaburzenia erekcji. W niektórych przypadkach mamy do czynienia z jednoczesnym działaniem zarówno czynników fizycznych, jak i psychicznych.

Do najczęściej występujących przyczyn o charakterze fizycznym można zaliczyć zmiany naczyniowe, które powodują zwężanie naczyń krwionośnych i utrudniają właściwy przepływ krwi do penisa. Zaburzenia hormonalne, a w szczególności niski poziom testosteronu, również mogą prowadzić do problemów z erekcją.

Kolejną grupą czynników są różnego rodzaju choroby przewlekłe, jak np. cukrzyca, miażdżyca, niewydolność nerek i wątroby, stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona. Częstą przyczyną niemożności uzyskania erekcji są również choroby gruczołu krokowego, czyli prostaty.

Wszelkie urazy kręgosłupa oraz rdzenia kręgowego również mogą powodować zaburzenia erekcji. Do uszkodzeń powodujących problemy z erekcją może także dochodzić w czasie przeprowadzanych operacji i zabiegów chirurgicznych.

Wpływ na problemy z erekcją mogą mieć również niektóre leki, w tym np. niektóre leki uspokajające, przeciwzapalne czy antydepresanty. Informacja na temat wpływu danego leku na proces erekcji powinna być zamieszczana na ulotce dołączonej do opakowania. Czynnikiem zaburzającym erekcję może być także nadużywanie papierosów, alkoholu oraz innych środków odurzających, w tym narkotyków.

Zburzenia erekcji mogą mieć również przyczyny o charakterze neurologicznym. Proces erekcji wymaga współdziałania układu nerwowego, a co za tym idzie, wszelkie nieprawidłowości w obrębie tego układu mogą powodować problemy z erekcją. Elementami układu nerwowego, które są szczególnie istotne w kontekście zachowań seksualnych, są obszary płata skroniowego, układ limbiczny oraz podwzgórze. Do zaburzeń erekcji mogą doprowadzić nowotwory mózgu, urazy czaszkowo-mózgowe, udary mózgu, przewlekłe choroby zwyrodnieniowe, padaczka oraz infekcje ośrodkowego układu nerwowego.

Psychika pełni istotną rolę przy wyzwalaniu erekcji i niektóre nieprawidłowości w sferze psychiki człowieka również mogą stanowić przyczynę zaburzeń potencji. Długotrwały stres,  depresja oraz inne choroby psychiczne zwiększają ryzyko pojawienia się problemów z erekcją.

Diagnoza zaburzeń erekcji

Od prawidłowo przeprowadzonej diagnostyki zależy dobór właściwej metody leczenia zaburzeń erekcji. W wielu przypadkach podstawową metodą diagnozy i punktem wyjścia do ewentualnych badań laboratoryjnych jest rozmowa z seksuologiem, który po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z pacjentem może zlecić wykonanie innych badań.

W ramach diagnostyki zaburzeń erekcji mogą zostać przeprowadzone badania krwi i moczu, oznaczenie poziomu hormonów, badanie USG lub badanie narządów płciowych przeprowadzone bezpośrednio przez urologa. W wielu przypadkach zalecana jest również konsultacja psychologiczna.

Leczenie braku erekcji

Metody leczenia zaburzeń erekcji są dobierane w zależności od zdiagnozowanej wcześniej przyczyny tych problemów. Bardzo często niezbędne jest korzystanie ze środków farmakologicznych przyjmowanych długoterminowo lub tylko bezpośrednio przed stosunkiem seksualnym. W ramach terapii farmakologicznej leki są podawane w formie tabletek lub zastrzyków (bezpośrednich iniekcji do ciał jamistych penisa).  W niektórych przypadkach dodatkową koniecznością jest zmiana trybu życia i eliminacja pewnych nawyków, np. nadużywania alkoholu lub palenia papierosów.

W przypadku pacjentów, u których zdiagnozowano, że czynniki zaburzeń erekcji mają podłoże psychiczne niezbędne jest przeprowadzenie psychoterapii. Czynniki psychogenne są odpowiedzialne za problemy z potencją u około 20% badanych mężczyzn.

Podsumowanie

Sfera aktywności seksualnej jest dla wielu ludzi niezwykle ważnym obszarem życia i wszelkie zaburzenia, które uniemożliwiają odbycie stosunku seksualnego stanowią w tym kontekście poważny problem. Istnieje wiele możliwych przyczyn braku erekcji i równie dużo metod leczenia, co sprawia, że niezwykle istotnym elementem staje się dokładna diagnostyka. Jeżeli zaburzenia erekcji utrzymują się przez dłuższy czas to nie należy zwlekać z wizytą u lekarza, gdyż mogą być one symptomem innych poważnych chorób, np. nowotworów mózgu, cukrzycy lub problemów z sercem.

Stanisław Skorcz