Bulimia, czyli "sport" ekstremalny

żyję z nią już od 4 lat.wcześniej chorowałam na anoreksję.wyszłam z niej.wszystko na pozór wydalwało się normalne.witaminy, hormony, leki wzagające apetyt... ale w pewnym momencie waga moja zaczęła w przerazającym tepie rosnąc. po okresie samozaparcia, absolutnej kontroli, cały swiat zaczal walic mi sie na glowe.mialam wrazenie, ze juz nie potrafie zapanowac nad wszystkim. na pozor normalne jedzenie, spotykanie sie z przyjaciołmi, chodzenie na zajecia... na zewnatrz nic nie widac. w srodku natomiast jest zupełnie inaczej... bezustanne krazenie mysli wkół jedzenia. walka z sama soba.chce duzo-ale nie moge. chce duzo-wiec zwymiotuje. stojac nad muszla klozetowa, codziennie mowisz sobie ze to juz po raz ostatni... nie wiem ile razy byl moj ostatni raz-juz chyba nawet nie chce wiedziec... wieczne oszustwa samej siebie.