Choroby serca - zobacz jak możesz pomóc ofierze!

Choroby serca to jedne z najczęstszych współcześnie dolegających nam przypadłości. Wiele osób, zwłaszcza po osiągnięciu wieku dojrzałego, skarży się na bóle w okolicach klatki piersiowej. Zresztą nie jest to przeświadczenie do końca słuszne, bowiem na ryzyko chorób serca narażeni są także ludzie młodzi.

Specyfika układu krążenia

Natura jest wobec układu krążenia bardzo wymagająca. Doprowadzenie tlenu i substancji odżywczych do wszystkich narządów i tkanek organizmu, odprowadzenie dwutlenku węgla, produktów przemiany materii, a także utrzymanie stałej ciepłoty ciała – to czynności wykonywane przez sprawnie działający układ krążenia.

Głównym motorem, mocą sprawczą wszystkich procesów jest bezbłędnie pracujące serce. To ono wytwarza właściwe ciśnienie i transportuje krew do wszystkich, nawet najdalszych, zakątków organizmu. Nie bez znaczenia pozostaje także stan naczyń tętniczych, włosowatych, czy żył. Ich ciężka praca jest równie istotna.

Należy wspomnieć także o ośrodkowym układzie nerwowym oraz właściwej przemianie materii. To pierwsze reguluje przekrój naczyń krwionośnych zgodnie z wysiłkiem serca, a od tego drugiego zależne jest już własciwe leczenie serca i całego układu krążenia. Cały mechanizm jest zatem niezwykle skomplikowany, praca, budowa, regularność i perfekcja to jego cechy charakterystyczne.

Choroby serca

Najczęściej występującymi dolegliwościami serca są: choroba wieńcowa, tzw. wieńcówka, niewydolność serca, oraz zaburzenia rytmu, zwane potocznie arytmią. To 3 główne schorzenia, które pojawiają się w diagnozach pacjentów cierpiących na przypadlości z zakresu sercowych.

Należy pamiętać również o jednej z głównych przyczyn przedwczesnej śmierci, zawale. To właśnie wspomniana wieńcówka może doprowadzić do obumarcia, w wyniku brak dostępu do tlenu i substancji odżywczych, komórek mięśnia sercowego. Aż w okolo 40 – 50% przypadków atak serca prowadzi do śmierci. Dlatego nazywany jest seryjnym zabójcą cywilizowanego świata.

Zobacz również:

Na zawał serca chorują głównie mężczyźni po 40 roku życia. Równie narażonymi osobami są kobiety po 65 roku życia. Choroba znacznie częściej występuje u ludzi z tzw. czynnikami ryzyka. Zaliczamy do nich: palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, podwyższony cholesterol, otyłość, a także predyspozycje genetyczne (występowanie choroby u innych członków rodziny). Nie bez związku z zawałem serca są różnorodne infekcje, stąd zwykle sezonowy wzrost liczby chorych.

Resuscytacja

Zawał w głównej mierz polega na zatkaniu tętnicy i odcięciu dopływu natlenionej krwi do serca, co znacznie uszkadza mięsień sercowy. Należąc do grupy ryzyka, bądź obracając się w środowisku takich ludzi powinniśmy zidentyfikować pierwsze symptomy zawału i nauczyć się schematu reakcji w takich niebezpiecznych wypadkach.

W pierwszej kolejności niezmiernie ważne jest rozpoznanie oznak zawału serca. Chory przy ataku odczuwa silny ból w klatce piersiowej, utrzymujący się dłużej niż 15 minut, niekiedy promieniuje aż do szyi i ramion.

Innymi, równie ważnymi, objawami są: mdłości, krótki oddech, pocenie się, bladość, omdlenia i zawroty głowy. Bywa, że na kilka godzin lub nawet dni przed zawałem organizm wysyła nam sygnały ostrzegawcze. Są to bóle w klatce piersiowej przy wysiłku fizycznym.

Jak wygląda reakcja na zawał serca? Przede wszystkim postarajmy się opanować, towarzyszące takim sytuacjom, nerwy. Spokój i pewność w postąpowaniu są wówczas bardzo wskazane. Później pozostaje nam już tylko odpowiednio działać:

1) Wezwij pomoc – przetrzymanie symptomów zawału to zła decyzja, wybranie numeru 112 z komórki lub 999 z telefonu stacjonarnego nie powinno być dla nas żadną wątpliwością
2) Ułóż chorego w pozycji półleżącej i, w oczekiwaniu na pomoc, zbadaj jego tętno i oddech
3) Podaj choremu do ust rozgniecioną aspirynę (jedną tabletkę), upewnij się, że chory nie jest na nią uczulony. W przypadku, gdy chory ma nitroglicerynę, włóż pod język 0,4 – 0,8 mg.
4) Kiedy sytuacja robi się kryzysowa i osoba traci przytomność, a praca serca zatrzymuje się, zacznij resuscytację. Warto wówczas ponownie zadzwonić na pogotowie, aby zgłosić zmianę sytuacji.

Sama resuscytacja to tak naprawdę 3 etapy, pamiętajmy o wykonywaniu jej na twardym podłożu!

1) Wykonaj obiema rękami 30 uściśnięć klatki piersiowej (około 4 cm powyżej dołu mostka). Częstotliwość powinna wynosić 100 uściśnięć na minutę. Nie jest to trudne do zapamiętania, przypomnij sobię słynny hit Bee Gees "Stayin' Alive". Refrenowe "aaa aaa aaa" jest zbliżone do wymaganej liczby.
2) Zrób 2 wdechy metodą usta – usta: musisz odchylić do tyłu głowę chorego i przytrzymać poprzez położenie jednej ręki na czole, a drugiej na żuchwie. Weź głęboki wdech, przyłóż usta do ust chorego i wdmuchuj powietrze. Obserwuj klatkę piersiową! Jeżeli zrobisz to właściwie, powinna się widocznie podnieść. W przypadku, gdy tak się nie dzieje, postaraj się odchylić głowę nieco bardziej do tyłu.
3) Powtarzaj cykl 30 uściśnięć połączony z 2 wdechami, póki osoba chora nie zacznie samodzielnie oddychać.