Chroniczny ból może być genetyczny

Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego niektórzy ludzie mają większą tolerancję na ból, niż inni? Najnowsze badania, przedstawione na 66th Annual Meeting in Philadelphia przez American Academy of Neurology's, wykazują, że odpowiedź tkwi w genetyce. Dotyczyły one dochodzenia powodów pojawiania się przewlekłego bólu.

W przeciwieństwie do odczuwania normalnych lub ostrych bólów, które wyzwala układ nerwowy, by zwrócić uwagę na możliwe wystąpienie uszkodzenia ciała, ból chroniczny ma charakter stały, a sygnały bólowe mogą występować tygodniami, miesiącami, a nawet latami.
Ludzie cierpiący z powodu chronicznego bólu, mogą nękać różne kombinacje bólów głowy, krzyża, nerwobóli, występujących wśród innych objawów. Są narażeni na takie choroby jak przewlekłe zmęczenie, fibromialgia , endometrioza, chorobę zapalną jelit, śródmiąższowe zapalenie pęcherza, etc.

Lekarze mają różne podejście do leczenia przewlekłych bólów. Leki, akupunktura, miejscowa stymulacja elektryczna, stymulacja mózgu, nawet operacja - są to stosowane środki, zależne od przypadku. Niektórzy lekarze uważają, że skuteczne jest również leczenie przez podawanie placebo. Mniej inwazyjne sposoby na zmniejszenie dolegliwości to psychoterapia, terapia relaksacyjna, modyfikacja zachowań.

Wcześniejsze badania chronicznego bólu, wykazały, że cierpiący pacjenci, mają niski poziom endorfin w płynie rdzeniowym, toteż niekiedy stosuje się terapię stymulującą ich poziom.

Gen, który boli

Nauka znalazła pewne podobieństwa u pacjentów, odczuwających zbliżony poziom bólu. Naukowcy poprosili 2.721 pacjentów, żeby ocenili skalę odczuwanego bólu od 0 do 10. Każdy badany, przyjmował przepisane leki przeciwbólowe – opioidy. Badacze podzielili uczestników na 3 grupy: pierwszą - o niskim odczuwaniu bólu (ocena między 1 - 3), drugą – o umiarkowanym (4 - 6) i trzecią – o wysokim (7-10). Grupa druga stanowiła największą część badanych – 46%, zaraz za nią była trzecia – 45%, a pierwsza tylko 9%. Osoby, które oceniły ból jako 0, zostały zdyskwalifikowane z badania.

Wyniki pokazały, że wariant genu DRD1, pojawiał się częściej w grupie pierwszej, niż trzeciej (o 33%). Osoby z drugiej grupy, były bardziej narażone na inne dwa warianty: COMT – 25% różnicy od grupy o wysokim bólu i OPRK – 19%. Grupa trzecia odznaczała się większym narażeniem na wariant DRD2 o 25% bardziej, niż grupa druga.

„Jest to dość istotne, ponieważ badanie pozwala obiektywnie spojrzeć i pojmować ból oraz powody, dla których różni ludzie wykazują odrębne poziomy tolerancji” – mówi autor badania, dr Tebore Onojjighofia, który wyjaśnia, że wiedza na temat genów chorego, może pomóc lekarzowi lepiej zrozumieć odczuwanie bólu przez pacjenta.

Opracowała: Agata Sugak