CMV, popularny wirus, przyczyną cukrzycy w podeszłym wieku

Znany i łagodny wirus cytomegalii zaraża połowę 40-latków, przyczyniając się do wystąpienia cukrzycy u osób starszych. Mechanizmy działania nie są jeszcze wyjaśnione. Otyłość, nadciśnienie tętnicze i brak aktywności fizycznej stanowią podstawowe czynniki ryzyka cukrzycy. Dodatkowo, jeden na dwóch 40–latków pada ofiarą tego powszechnie znanego cytomegalowirusa (CMV). Czy należy więc się niepokoić?

Przekazywany przez stosunek płciowy, kaszel lub kichanie, wirus CMV na szczęście w większości przypadków jest nieszkodliwy i pozostaje uśpiony. Tymczasem, jak stwierdzają badacze, CMV może okazać się niebezpieczny w zaawansowanym wieku.

Sugerują to ostatnie badania prowadzone przez naukowców z Universiteit Leiden, renomowanej uczelni w Holandii. Wyniki, opublikowane w dzienniku Immunity and Ageing, wykazują związek między infekcją CMV w grupie holenderskich 80-latków a ryzykiem pojawienia się cukrzycy.

CMV związany z cukrzycą typu 1?

Autorzy badań zwrócili się do 549 osób w wieku ponad 85 lat. Wśród nich, 80% było nosicielami wirusa, a u 15% stwierdzono cukrzycę typu 2. Pośród zakażonych, u 17.2% stwierdzono chorobę, w przeciwieństwie do 7,9% bez CMV.

Kiedy bierzemy pod uwagę płeć, klasę społeczną, uzależnienie od papierosów w przeszłości czy zażywanie narkotyków, nie stwierdzamy żadnej zmiany. Zaskakujące? I tak, i nie, według badaczy.

W poprzednich badaniach już potwierdzono, że wirus CVM jest czynnikiem ryzyka cukrzycy typu 1, która jest chorobą genetyczną, wynikającą z  ze zwyrodnienia komórek trzustki wydzielających insulinę. Jednakże, zaskujące jest to, że do tej pory nie potwierdzono istnienia związku między CMV a cukrzycą typu 2.

Podstawową różnicą między poprzednimi badaniami a bieżącymi był wiek pacjenta – między 45 a 84 rokiem życia.

Jak więc wirus CMV powoduje wystąpienie cukrzycy?

Pytanie doprowadziło naukowców do postawienia kilku hipotez.

Zdając sobie sprawę z potencjalnego agresywnego działania CVM na komórki trzustki, badacze przypuszczają, że jego szkodliwe skutki wystąpują po prostu bardzo późno, czyli ok. 85 roku życia.

Kolejna teoria głosi istnienie niebezpośrednich skutków działania CMV na metabolizm insuliny.

Ostatnia hipoteza nie traktuje wirusa jako przyczynę, lecz jako skutek cukrzycy. W istocie, hiperglikemia wywołuje osłabienie układu odpornościowego całego organizmu, który tym samym jest bardziej podatny na infekcje.

Prawdopodobnie jednak ta hipoteza jest najmniej wiarygodna, gdyż CMV atakuje głównie podczas dzieciństwa, a nie na najbardziej zaawansowanych etapach życia człowieka.

Aby zrozumieć rolę wirusa, jaką ten odgrywa w rozwoju cukrzycy, należy poczynić dalsze obserwacje. Należałoby wtedy ustalić, we wszystkich grupach wiekowych populacji prawdopodobieństwo, czy nawet podatność na zakażenie wirusem CMV, a także przewidzieć skutki jego działania.