Co się dzieje z głosem osoby starszej?

Krtań zaczyna formować się w 32 tygodniu życia płodu. Wraz z przyjściem dziecka na świat nie przestaje się rozwijać. Powiększa się i zmienia swoje położenie. Zmienia się też zakres wydobywania dźwięków i zmianie ulegają możliwości głosu.

Zaczynając od najmłodszych lat (okres niemowlęcy) – skala głosu małego dziecka jest niewielka. Fałdy głosowe nie są jeszcze w pełni rozwinięte tak samo jak nie są rozwinięte mięśnie krtani. Wraz z rozwojem – skala głosu powiększa się zarówno w górę jak i w dół. Krtań jest niezwapniała, delikatna i ma niewielkie rozmiary. Osadzona jest wysoko (na wysokości czwartego kręgu), a podczas połykania podchodzi nawet do kręgu drugiego. Oddech jest brzuszno-przeponowy.

W okresie dzieciństwa zmienia się twardość chrząstek, a gardło zaczyna rosnąć. Rozwijają się fałdy głosowe. Powoli zmienia się częstotliwość głosu. Krtań ulega nieznacznemu obniżeniu. W oddychaniu bierze udział klatka piersiowa.

W okresie dojrzewania następuje przemiana dziecięcego organu w krtań dorosłego człowieka. Pod wpływem hormonów zachodzi mutacja. Powoduje ona duże zmiany w narządzie głosowym zmieniając przy tym brzmienie głosu, zwłaszcza u chłopców. Łatwo zauważyć różnicę pomiędzy głosem żeńskim a męskim. U chłopców powstaje tak zwane „jabłko Adama” - wyniosłość chrząstki tarczowatej.

Zobacz również:

Krtań osoby dorosłej jest w pełni ukształtowana i ma swoje miejsce na wysokości piątego-szóstego kręgu szyjnego. Głos posiada indywidualną barwę i siłę, a jego skala jest znacznie poszerzona. Przez całe życie, aż do momentu osiągnięcia dorosłości, krtań „dojrzewa” i kształtuje się.

Gdy człowiek się starzeje, jego zdolność wydawania głosu ulega zmianom. Fonacja jest uzależniona od stanu w jakim znajdują się płuca i krtań, a także od zdolności mówienia pod względem anatomicznym i fizjologicznym. Od około 20 roku życia rozpoczyna się proces wapnienia kości. W 50 roku życia krtań u mężczyzny jest całkowicie skostniała. Chrząstki zmniejszają swój rozmiar i wagę.

Wraz z upływem lat układ oddechowy zaczyna słabnąć, a jego wydolność spada. Siła wydechu przy wydawaniu głosu jest znacznie mniejsza niż w innych etapach życia. Ciśnienie wewnątrz-ustne także spada, a co za tym idzie, zdolność do wymawiania samogłosek jest mniejsza. Zmianie ulega ton głosu. U mężczyzn staje się wyższy, co powoduje atrofia strun głosowych.

U kobiet jest odwrotnie, z biegiem lat głos staje się grubszy i niższy, bardziej ochrypły i twardy. Do tej pory w pełni ukształtowana krtań ulega zmianom tak samo jak tkanka strun głosowych. Po 50 roku życia znacznie pogarsza się słuch, a wraz z nim zakres odbioru dźwięków wysokich co może pociągnąć za sobą błędy w intonacji. Śluzówka w kanale głosowym zanika, fałdy głosowe tracą swoją elastyczność, napięcie i masę.

Nic więc dziwnego, że wraz z wiekiem zmienia się głos, jeśli wszystkie narządy starzeją się i „zużywają”.

Autor:

Natalia Ul