Co zrobić w przypadku wstrząsu anafilaktycznego?

Wstrząs anafilaktyczny to silna i gwałtowna reakcja alergiczna. W tym wypadku, aby pomóc osobie, którą to dotknęło, nie wystarczy podać jej ciepłej herbaty i uspokoić. Sprawdź, czy wiesz, jak uratować komuś życie!

Co to jest wstrząs anafilaktyczny?

Jest to najgroźniejsza postać alergii. Występuje, w przeciwieństwie do innych objawów uczulenia, natychmiast lub kilka minut po spożyciu alergenu. Im szybciej pojawią się objawy, tym gorzej rokują.

Ogólne symptomy wstrząsu anafilaktycznego to:

niepokój,
zaczerwienienie skóry, wysypka, pokrzywki,
wzmożona potliwość,
silne kołatania serca,
zwężenie dróg oddechowych – brak tchu, niemożność złapania powietrza,
obrzmienie warg i języka.

Ciężki wstrząs anafilaktyczny może objawiać się również spadkiem ciśnienia, bladością oraz objawami zapaści. Może wystąpić również biegunka i wymioty.
Poważny wstrząs bez udzielonej pomocy prowadzi do śmierci w wyniku np. zatrucia się organizmu bądź uduszenia się z powodu zwężonych dróg oddechowych lub opuchlizny języka.

Należy przeprowadzić rozpoznanie na podstawie podanych objawów. Jeśli to możliwe można spytać chorego, czy jest na coś uczulony i czy ma przy sobie leki. Trzeba jednak liczyć się z tym, że chory będzie w stanie paniki i nie będzie mógł udzielić odpowiedzi. Bez względu na to, musimy podjąć natychmiastowe działanie. Jest to konieczne, ponieważ czasami dana osoba może być nieświadoma swojej choroby, a postępowanie w przypadku wstrząsu anafilaktycznego należy w większości do rutynowych i może być wykonywane w przypadku każdej nagłej choroby.

Co jest powodem wstrząsu?

Zobacz również:

Powodem wstrząsu może być użądlenie przez pszczołę lub osę albo spożycie uczulającego pokarmu. Jest to zależne od osoby, najczęściej jednak są to orzeszki ziemne, jaja lub mleko. Wstrząs może wystąpić również po zażyciu leków albo narkotyków. Wyjątkowo silny jest, jeśli alergen zostanie choremu wstrzyknięty przez strzykawkę lub owada.

Jak pomóc alergikowi?

Jeśli chory posiada przy sobie specjalistyczne leki bądź adrenalinę, należy mu je niezwłocznie podać. Może mu to uratować życie.

Pamiętaj, że twoim celem jest uratowanie komuś życia.
Po pierwsze, wezwij pomoc. Jeśli ktoś jest z tobą, zleć mu zadzwonienie na pogotowie, a ty w tym czasie zajmij się chorym. Jeśli zebrali się nad wami gapie, wykorzystaj ich obecność. Nie mów jednak „Niech ktoś wezwie karetkę!”, ale np. „Niech pan w niebieskim swetrze wezwie karetkę!”. Ludzie nie czują się zobligowani, kiedy mówi się do nich jak do tłumu, natomiast wywołani chociażby po kolorze ubioru odczuwają odpowiedzialność.

Jeśli chory jest przytomny, pomóż mu usiąść prosto i oprzeć się o coś. Taka pozycja ułatwi mu oddychanie. Nie panikuj, bądź spokojny, postaraj się uspokoić alergika, ponieważ nadmierny stres pogłębi objawy.
Czekając na karetkę zostań blisko chorego, zaopiekuj się nim.

Jeśli poszkodowany traci przytomność to najpierw sprawdź, czy oddycha.
Jeśli oddycha, ułóż go w pozycji bocznej ustalonej i zadzwoń po pomoc. Zwróć uwagę na ustawienie jego głowy. Powinna być odchylona, gdyż taka pozycja ułatwia oddychanie.
Pamiętaj o zapewnieniu sobie i danej osobie bezpieczeństwa, które może być zagrożone, kiedy wstrząs przytrafi się komuś np. podczas jedzenia batonika z orzechami na ruchliwej ulicy.

Jeśli chory utracił przytomność i nie oddycha, najpierw, bez względu na wszystko, wezwij pomoc. W tym przypadku jeszcze bardziej ceniona jest pomoc osoby postronnej, która może zadzwonić po karetkę, byś ty nie marnował cennego czasu.
Ułóż poszkodowanego na plecach i odchyl jego głowę do tyłu. Oczyść jego drogi oddechowe (np. z resztek jedzenia lub wymiocin). Teraz możesz sprawdzić, czy chory w istocie nie oddycha. Zaobserwuj przez parę sekund jego klatkę piersiową (nie dłużej, ponieważ czas w tym wypadku gra główna rolę). Jeśli nie możesz dostrzec ruchu, przysuń ucho do nosa i ust chorego. Następnie sprawdź, czy jego serce bije, przykładając dwa palce do jabłka Adama.

Przystąp do resuscytacji, odchylając do tyłu głowę alergika. Obecna norma wynosi dwa oddechy na 15 uciśnięć (zaczynami od wdechu).

Nie przestawaj, dopóki nie przyjedzie karetka. Wbrew pozorom, jest to bardzo męczące zajęcie, dobrze jest więc mieć kogoś do pomocy.
Pamiętaj, lepiej połamać komuś żebra i uratować życie niż zostawić bez pomocy!