CPEB4, proteina, która sprzyja nowotworom, czy można ją zahamować?

Badacze hiszpańscy właśnie wykazali, że jedna proteina, nazywana CPEB4, jest związana z regulacją setek genów odgrywających ważną rolę w postępowaniu niektórych nowotworów, przede wszystkim tych, które dotyczą trzustki oraz mózgu. Jej inhibicja może więc skutkować nowym podejściem terapeutycznym. Nie da się ukryć, że odkrycie to budzi wielkie nadzieje. 

Raùl Méndez i jego zespół z hiszpańskiego instytutu badań biomedycznych (IRB) w  Barcelonie, właśnie opublikowali w przeglądzie Nature Medicine z dnia 1 grudnia, nowatorskie rezultaty ważne dla szerokiego pola programowania genetycznego.

Badacze hiszpańscy wykazali, że proteina CPEB4, co jest skrótem od cytoplasmic polyadenylation element binding protein 4, odgrywa rolę porównywalną z rolą dyrygenta, regulując samotnie kilkaset genów. Proteina ta wiążę się z licznymi różnymi mRNA, które ze swej strony przekażą informację, błędną, w kolejnych etapach syntezy proteinowej.

Dlatego też, ekspresja i regulacja genów komórkowych zostaną zmodyfikowane. Znajdujemy się więc w sytuacji porównywalnej do tej, jaką możemy spotkać w okresie embrionalnym, który jest fazą, w czasie której podział komórkowy ma miejsce. A to nie jest coś, czego oczekujemy od tkanki dojrzałej, która powinna pozostać o wiele bardziej stabilna.

A jednak, dokładnie taki sam proces zachodzi w przypadku nowotworów. W czasie swoich prac, hiszpańscy badacze wykazali na przykład, że ten mechanizm prowadził do silniejszej ekspresji tPA (tkankowy aktywator plazminogenu, ang. tissue plasminogen activator), który jest wysoce odpowiedzialny za rozwój nowotworów trzustki.  Enzym ten znajduje się w niskich ilościach w zdrowej trzustce, ale osiąga poziomy o wiele za wysokie w tkankach chorych.

Nowotwory zredukowane o 80%

W tym artykule, autorzy zauważyli, że jedynie komórki nowotworowe prezentowały proteinę CEPB4, podczas gdy organy w dobrym zdrowiu były oszczędzone. Prowadzi to więc naukowców na drogę w kierunku terapii tych nowotworów poprzez inhibicję proteiny CEPB4. A rezultaty badań przeprowadzonych na myszach są zachęcające.

U tych myszy, u których badacze wywołali ludzkie nowotwory, stwierdzono zmniejszenie objętości nowotworów o 80%, od momentu, kiedy uciszono proteinę CPEB4.

Jeśli nawet badanie to skupiło się tylko na nowotworach trzustki oraz glejakach mózgu, naukowcy hiszpańscy są nastawieni bardzo optymistycznie.

Dzięki naszym obserwacjom dokonanym na przebadanych nowotworach oraz na typie genów regulowanych przez ten mechanizm, ośmielamy się stwierdzić, że ten sam model operacyjny dotyczy innych nowotworów, mówi Pilar Navarro, jedna ze współautorek badania.

Jednakże, trop ten jeszcze należy dokładnie przebadać. Naukowcy hiszpańscy teraz będą prónować lepiej określić strukturę ihibitorów CPEB4, aby znaleźć te najbardziej przystosowane dla użytku terapeutycznego. Na pewno przejdzie to przez etap badań nad różnymi modelami zwierzęcymi, zanim badacze zdecydują się na przeprowadzenie doświadczeń na ludziach.