Cukrzyca typu 2: wyciąg z bagna ma mieć bardzo obiecujące właściwości

Wyciągi z dwóch roślin: z bagna (Rhododendron tomentosum) oraz z szyszki czarnego świerka mogą być równie skuteczne jak leki stosowane w kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi u osób dotkniętych cukrzycą typu 2. Naukowcy w dziedzinie farmakologii z Uniwersytetu w Montrealu odkryli w rzeczywistości, że te dwie rośliny, wykorzystywane przez niektóre populacje autochtońskie w Quebeku, mają zdolność redukowania o około 50% absorpcji cukru w ściankach jelit.

Oto mija już kilka lat odkąd profesor Pierre Haddad i jego ekipa zainteresowali się roślinami leczniczymi oraz wiedzą przodków Indian z plemienia Kri z Zatoki Jamesa. Jedna ze studentek profesora Haddada, Lisia Nistor Baldea, zdecydowała się poświęcić swoją pracę magisterską metodom, jakich Indianie Kri używają do leczenia cukrzycy, czyli choroby, która dotyka blisko jednego na trzech z dorosłych rdzennych mieszkańców Ameryki.

Dla celów badania, naukowcy spotkali się z 104 „uzdrowicielami” z wioski Kri, aby przedstawić im 15 objawów kojarzonych z cukrzycą, czyli przede wszystkim ekstremalne pragnienie, częste oddawanie moczu oraz przewlekłe zmęczenie.

Naukowcy zebrali więc w wyniku tego spotkania siedemnaście najczęściej przywoływanych przez „uzdrowicieli” roślin, dla celów doświadczeń laboratoryjnych przeprowadzanych in vitro na komórkach jelita grubego.

Wyciągi z siedmu roślin zahamowały jelitową absorpcję glukozy w sposób porównywalny, albo niewiele większy, do floryzyny i do floretyny, które są również znane ze swoich zdolności hamowania absorpcji glukozy. Ekstrakty te pochodziły z jagód jałowca pospolitego, z liści kalmii wąskolistnej, z liści widłaka goździstego, z szyszek czarnego świerka, z liści bagna, z jagód żurawiny oraz z liści i z korzeni kapturnicy purpurowej.

Zaskakujące rezultaty

Naukowcy popchnęli również swoje badania nieco dalej, realizują doświadczenie in vivo, które pozwoliło zobaczyć działanie wyciągów z tych roślin na żyjących zwierzętach (szczurach).

Zebrano więc cztery rośliny, wśród których były te dwie z największymi efektami w poprzednim doświadczeniu (bagno oraz żurawina), jedna ze skromnym efektem (sosna) oraz jedna, które nie miała żadnego działania (czarny świerk). Rezultaty nieco zaskoczyły naukowców.

Jeśli bowiem wyciąg z bagna znów się okazał skuteczny, to żurawina i sosna okazały się nie mieć żadnego działania. Natomiast, jeśli chodzi o wyciągi z szyszek czarnego świerku, to one także wykazały regulujące działanie na absorpcję glukozy.

Jak więc wyjaśnić te sprzeczne rezultaty w przypadku działania ekstraktów z szyszek czarnego świerku? Według badaczy, jest możliwe, że mogło to wynikać z różnic w ilości – na korzyść testu in vivo – między wyciągami z roślin oraz poziomem glukozy, które nie były takie same dla obydwu przeprowadzonych doświadczeń. Istnieje także inne wyjaśnienie, zdaniem profesora Pierre’a Haddada.

Doświadczenie in vitro, mówi naukowiec, zostało przeprowadzone na komórkach jelita grubego, podczas gdy do absorpcji glukozy dochodzi raczej w jelicie cienkim.

Należy jeszcze podkreślić, że ekstrakty roślinne nie zostały przetestowane na ludziach w obecnym badaniu. Jest dla nas niemożliwym powiedzenie, iż te rezultaty byłyby takie same dla ludzi, mówi profesor Pierre Haddad.

Rezultaty są obiecujące i zachęcające, ale trzeba będzie przede wszystkim potwierdzić to u ludzi, przy pomocy testów klinicznych, aby stwierdzić ich skuteczność oraz stężenie. Obecne rezultaty sugerują jednak pewne korzystne działanie, kiedy rośliny te są spożywane wraz z jedzeniem, jeśli chodzi o lepszą kontrolę absorpcji cukru.