Definiowanie nowej normalności w starzeniu się

Naukowcy z University of Alberta twierdzą, że określenia takiej jak "normalne”, „zdrowe” czy „pomyślne” starzenie się mogą wywołać u nas uprzedzenia w stosunku do seniorów. Diana McIntyre zbliża się do swoich osiemdziesiątych urodzin. Nadal jest aktywna i pełna energii. Poza operacją w zeszłym roku zawsze dopisywało jej dobre zdrowie i witalność.

Jednak zapytana, co oznacza dla niej „normalne”, „zdrowe” i „pomyślne” starzenie się, odpowiada: „nie wiem, co będzie uznawane za normalne starzenie się. Co jest normalne dla 45-latka? Co jest normalne dla 80-latka? Według mnie to są nieistotne określenia. Moja własna filozofia jest taka, że chcę robić tak dużo, jak mogę, tak długo, jak mogę i tak dobrze, jak mogę”.

Hannah O’Rourke, doktorantka z University of Alberta, twierdzi, że terminy takie jak „normalne” i „zdrowe” starzenie się są używane przez pracowników służby zdrowia do opisania lub wpłynięcia na to, jak seniorzy powinni się starzeć.

Często podkreślają oni zdrowy styl życia, zdrowe nawyki żywieniowe, aktywność i niepalenie.

Hannah O’Rourke ostrzega jednak, że w przypadku większości starszych Kanadyjczyków te określenia nie znajdują zastosowania. Ponadto, wpływają one na sposób, w jaki społeczeństwo postrzega seniorów, szczególnie tych z chorobami przewlekłymi, takimi jak rak, cukrzyca, czy choroby serca.

Badaczka upomina: „normalne starzenie się nie jest czymś, co możemy łatwo zdefiniować. Jest wielu starszych ludzi z chorobami przewlekłymi, którzy twierdzą, że nadal cieszą się życiem. Jeżeli starzenie się jest definiowane jako „zdrowe” i „wolne od chorób”, nie zostawiamy miejsca dla tych starszych ludzi, którzy starzeją się z przewlekłymi chorobami”.

Należy pamiętać, że lekarstwa na choroby przewlekłe nie zawsze znajdują się na wyciągnięcie ręki, dlatego też, według O’Rourke, powinno się znaleźć sposoby zachęcania seniorów do życie według ich własnych definicji normalności.

80% starszych Kanadyjczyków cierpi na jakąś przewlekła chorobę. W tej sytuacji podkreślanie, że pomyślne starzenie się zależy od indywidualnych wyborów, jest niewłaściwe.

„Znaczenie jest takie, że jeśli jako starszy człowiek cierpisz na przewlekłą chorobę, w jakiś sposób nie udało ci się osiągnąć celu starzenia się bez chronicznego schorzenia, co prawdopodobnie nie jest wcale takim realnym celem” – powiedziała O’Rourke.

Szacuje się, że do 2026 roku jedną piątą społeczeństwa Kanady będą stanowić osoby po 65 roku życia. Statystyki te przedstawia się często jako problem, któremu trzeba zaradzić, co z kolei wpływa na negatywne nastawienie do seniorów.

O’Rourke podkreśla, że starzejące się społeczeństwo może być postrzegane jako sukces, gdyż oznacza to, że ludzie w większości dobrze żyją aż do starości.