Dieta bogata w błonnik obniża ryzyko cukrzycy?

Ludzie, którzy spożywają mnóstwo włókien pokarmowych w pełnych ziarnach i otrębach, są mniej zagrożeni zachorowaniem na chorobę serca i na cukrzycę, informuje stowarzyszenie American Society of Nutrition na podstawie analizy ostatnich prac prowadzonych w tej dziedzinie. Analizy dokonali badacze z Harvard School of Public Health w Bostonie w USA.

Komunikat stowarzyszenia ASN, zamieszczony w American Journal of Clinical Nutrition, jest bardzo wyraźny: - Jedzenie włókien pokarmowych z pełnych ziaren zbóż i z otrąb jest powiązane z redukcją ryzyka choroby.

Najsilniejsze dowody na korzystne działanie pochodzą ze strony błonnika znajdowanego w zbożu (płatki śniadaniowe, brązowy ryż, chleb).

Lu Qi z Harvard School of Public Health, jeden z autorów analizy, mówi: - Zbożowe włókna pokarmowe mogą być jednym z ochronnych składników pełnych ziaren, które przyczyniają się do obniżki ryzyka zachorowania.

Zespół naukowy Qi przyjrzał się 28 badaniom, które dotyczyły ryzyka zachorowania na cukrzycę u ludzi, którzy jedli różne ilości pełnych ziaren i otrębów, 33 badaniom dotyczącym ryzyka choroby sercowo-naczyniowej oraz 19 badaniom na temat otyłości.

Odkryli, że generalnie ludzie, którzy jedli najwięcej włókien zbożowych albo pełnych ziaren i otrąb, byli o 18 – 40% mniej zagrożeni cukrzycą, w porównaniu do tych, którzy jedli najmniej tych składników.

Ludzie, którzy jadali mnóstwo błonnika zbożowego, byli o 22 – 43% mniej zagrożeni udarem mózgu oraz o 14 – 26% mniej zagrożeni zgonem z powodu choroby sercowo-naczyniowej, biorąc pod uwagę wszystkie przeanalizowane badania.

Ziarna bogate w błonnik były także powiązane z mniejszą wagą ciała, ale efekt był niewielki. Dwa przeanalizowane badania udowodniły, że ludzie, którzy jedli tych ziaren najwięcej, stracili ok. 0.5 kg więcej niż inni uczestnicy.

Analizę ufundowała firma Kellogg Company, jak również inne przedsiębiorstwa z branży spożywczej.

Ponieważ żadne z tych badań nie było randomizowane (tzn. w żadnym ludzie nie byli przypadkowo przypisywani do jedzenia różnych ilości błonnika), nie można powiedzieć, iż udowadniają one bezsprzecznie, że to błonnik we własnej postaci zapobiega cukrzycy i chorobie serca. Może być po prostu tak, że ludzie, którzy jedzą błonnik, dłużej czują się nasyceni, a więc nie jedzą zbyt wiele.