Dlaczego TA piosenka ciągle za mną chodzi?

O czym mowa? O melodii wpadającej w ucho, tkwiącej w mózgu całymi godzinami. Zjawisko to znane jest również jako Ohrwurm, co jest terminem pochodzącym z języka niemieckiego. W dosłownym tłumaczeniu, chodzi o robaka o nazwie skorek.

W mniej dosłownym znaczeniu, termin ten jest używany do opisania zjawiska polegającego na niemożności uwolnienia się od danej piosenki i powstrzymania się od stałego powtarzania jej w głowie, jak wyjaśniają to dawaj naukowcy z uniwersytetu University of Reading, C. Phillip Beaman i Tim I. Williams.

Inna nazwa jeszcze to Involuntary Musical Imagery, co określa się skrótem INMI. W ostatnich pięciu latach, tego typu „skorki”, były przedmiotem zweryfikowanych badań naukowych.

W 2006 roku, Steven Brown z uniwersytetu Simon Fraser University prowadził badania nad swoimi własnymi “skorkami” i zaobserwował, jak można było przeczytać w naukowym Journal of Consciousness Studies, że tego typu zjawiska mogą posłużyć jako baza do zrozumienia w jaki sposób świadome doświadczenie może być podzielone na wiele równoległych strumieni.

W 2008 roku dodatkowo, fińscy badacze opublikowali badanie, które posłużyło się internetową ankietą, aby obserwować wiek, płeć, osobowość, muzyczne oraz lingwistyczne kompetencje 12 420 osób żyjących na wsi, które doświadaczały niekończącego się zapętlenia melodii w głowach.

Kolejny artykuł na ten temat, najświeższy, pochylił się nad kwestią, w jaki sposób to wszystko się zaczyna. Badanie zostało opublikowane online w Psychology of Music w dniu 27 września 2011 roku, przez badaczy z University of London.

Brytyjczycy charakteryzowali cały wachlarz rzeczy, które przyczyniają się do pojawiania się zjawiska Involuntary Musical Imagery. Badanie to zostało przeprowadzone przy pomocy radia BBC.

Stacja BBC Music prowadzi codzienne audycje „śniadaniowe”, w których słuchacze opisują chodzące za nimi melodie. Badacze zebrali więc 2 424 raportów w ciągu kilku miesięcy, w latach 2009-2010, a następnie przeanalizowali 333 z nich. Badanie również objęło analizy 271 z 1308 odpowiedzi na kwestionariusze online, zamieszczone zarówno przez BBC, jak i przez sieci radiowe w Stanach Zjednoczonych oraz w Australii.

Rezultaty niecałkowicie zaskakują. Ale, pokazują one, że prawie każda myśl albo percepcja zmysłowa, może zapalić włącznik „on”. Na przykład, usłyszenie „YMCA” The Village People może uruchomić umysłową taśmę z tą piosenką.

Inna muzyka w głowie może być wyzwolona przez wspomnienia z letniego obozu, przez stres w pracy, albo po prostu przez nudną naradę biurową.

Jako wkład do wiedzy o codziennym życiu, Involuntary Musical Imagery może – być może – otworzyć okno na to, co żyjący w XIX wieku niemiecki badacz nad pamięcią, pionier zresztą w tej dziedzinie, Hermann Ebbinghaus, nazywał involuntary memory retrieval, czyli mimowolnym odzyskiwaniem pamięci. Być może.