Długowieczność chroni przed demencją starczą

Zgodnie z wynikami ostatnich badań, u potomstwa osób długowiecznych pierwsze oznaki choroby Alzheimera pojawiają się znacznie później niż u pozostałych ludzi. W wyniku porównania osób dziewięćdziesięciokilkuletnich z ich współmałżonkami, rodzeństwem, dziećmi i współmałżonkami tych ostatnich ustalono, że potomstwo osób, które dożywają sędziwych lat, 40% rzadziej niż ich rówieśnicy ma problemy ze sprawnością umysłową w okresie między 65 a 79 rokiem życia.

Niekoniecznie oznacza to, że tym osobom nie grozi pogorszenie się sprawności umysłowej w ogóle, proces ten może co najwyżej nastąpić nieco później. Jeszcze przed ukończeniem przez nich dziewięćdziesiątego roku życia, ryzyko pogorszenia się sprawności umysłowej jest u tych osób stosunkowo wysokie.

W chwili obecnej w Stanach Zjednoczonych przeciętny sześćdziesięciopięcioletni mężczyzna dożyje 83 lat, a kobieta 85 lat.

Pomimo tego, że średnia długość życia stale wzrasta, niewiele przeprowadzonych badań dotyczyło tego, czy możliwe jest dożycie sędziwego wieku i zachowanie dobrej sprawności umysłowej.

Choroba Alzheimera jest diagnozowana u około 5 000 Amerykanów w skali roku i stanowi ona najbardziej rozpowszechnioną formę demencji starczej, która dotyka ponad 5 milionów ludzi w tym kraju. Zarówno długość życia, jak i podatność na demencję starczą są w pewnym stopniu dziedziczne.

Na potrzeby badań naukowcy wykorzystali informacje o sprawności umysłowej 1 870 osób z Nowego Jorku, Massachusetts, Pensylwanii i Denmarku. W badaniach brały udział również dzieci uczestników, ich młodsze rodzeństwo i jego potomstwo oraz wszelacy współmałżonkowie jako osoby niespokrewnione, które niekoniecznie mają predyspozycje do długowieczności.

W badaniach w sumie uwzględnione zostały informacje o 1 510 osobach z rodzin mających tendencję do długowieczności oraz o 360 współmałżonkach. Ponadto naukowcy wykorzystali dane otrzymane od ochotników w wieku 89 lat lub więcej.

W testach sprawdzono pamięć, zdolność do przywoływania wspomnień, zdolności językowe i te związane przetwarzaniem informacji. Odkryto, że 6% spośród dzieci ochotników miało obniżoną sprawność umysłową pomiędzy 65 a 79 rokiem życia. Dla porównania, w tym samym wieku problemy ze sprawnością umysłową miało już 13% ich współmałżonków i około 11% kuzynów.

Odkryto też, że osoby z predyspozycją do długowieczności długo zachowują dobrą sprawność umysłową, jednak w momencie gdy osiągają bardzo zaawansowany wiek (ok. 90 lat), ich zdolności poznawcze nie różnią się od tych, jakie mają ich rówieśnicy.

Naukowców w chwili obecnej najbardziej interesują genetyczne czynniki, które opóźniają pogorszenie się sprawności umysłowych, i mają nadzieję, że ich poznanie pomoże w opóźnieniu pojawienia się innych problemów z pamięcią.