Dwutysiącletnie krople do oczu znalezione we wraku statku

Ok. 130 r p.n.e., statek handlowy, płynący prawdopodobnie z Grecji, rozbił się u wybrzeży Toskanii. Opadł na ok.18 metrów głębokości, gdzie leżał aż do 1974 roku, kiedy został odkryty. Nazwany Relitto del Pozzino, od sąsiadującej plaży, wrak był przedmiotem badań w latach 1989-1990. Pozwoliło to poznać ładunek statku: amfory z winem, szklane czarki, lampy, naczynia kuchenne między innymi.

Drewniany kufer, zniszczony przez wieki przebywania w słonej wodzie, również ujawnił swoją zawartość.

Naukowcy znaleźli w nim szklane fiolki, szklankę, moździerz i wiele innych przedmiotów, które wyglądały tak, jakby mogły należeć do apteczki lekarza podróżującego na pokładzie.

Badacze z uniwersytetu w Pizie zatrzymali się przy jednej z puszek z cyny. Analiza promieniami X wykazała w niej obecność pięciu okrągłych przedmiotów farmakologicznych, o średnicy ok. 4 cm na 1 cm grubości.

Dzięki hermetycznemu zamknięciu, przedmioty wydawały się dobrze zachowane, tak samo jak i ich zawartość. Rezultaty badania ukazały się w przeglądzie Pnas.

Jeden z tych preparatów został dokładnie przestudiowany. W ogromnej większości składał się z soli na bazie cynku, głównie hydrocynkitu (kwiat cynkowy) i smitsonitu.

Właściwości antyzapalne, antybiotykowe i antywirusowe cynku, dziś bardzo dobrze znane, nie były obce również Starożytnym.

Na początku, naukowcy przypuszczali, że lek ten był witaminą w pigułce, podawaną marynarzom. Jednakże teraz wysnuwają tezę, iż chodzi tutaj o krople do oczu. 

Słynna Historia Naturalna Pliniusza Starszego (I wiek naszej ery) również mówi o stosowaniu soli cynku w kremach do skóry albo w kroplach do oczu. Używamy ich nawet dziś.

Ale to nie wszystko, bowiem w zniszczonym kufrze znaleziono także inne lekarstwa: oleje zwierzęce i roślinne, wosk pszczeli, żywica z sosny, pyłek drzewka oliwnego.

Najstarsze – do tej pory – krople świata mówią nam bardzo dużo na temat wiedzy naszych przodków na temat właściwości naturalny pierwiastków stosowanych w medycynie. Oznacza to także, że mimo znaczących postępów nauki, w dalszym ciągu posługujemy się lekarstwami znanymi już w starożytności.