Dziewczynka, która płacze w trakcie oddawania moczu, zadziwia lekarzy

Mała angielska dziewczynka wydaje się być idealnie wyjątkowa pod jednym względem: jej oczy wypełniają się łzami za każdym razem, kiedy musi zrobić siku. W rzeczywistości, ta pozornie bardzo rzadka sytuacja, kiedy oczy produkują łzy w moemencie kiedy dana osoba musi oddać mocz, może być o wiele bardziej powszechna niż nam się wydaje. Ponieważ jest to bezbolesne, i być może ponieważ jest to tylko pewna niedogodność, ludzie prawdopodobnie nie szukają lekarskiej pomocy w tym przypadku, o czym mówią brytyjscy lekarze, którzy pochylili się nad przypadkiem małej Brytyjki.

Przyczyna tej dolegliwości może kryć się w mózgu albo w nerwach twarzy, jak donosi raport. Zarówno produkcja łez, jak i oddawania moczu, podlegają kontroli regionu mózgu nazywanego mostem.

Badanie zostało opublikowane w przeglądzie naukowym Pediatrics.

Trzylatka o której mowa, została przyprowadzona do lekarza w listopadzie 2009 roku, ponieważ jej oczy wypełniały się łzami za każdym razem, kiedy oddawała mocz, według raportu. Kiedy to się działo, jej szczęka opadała, a jej wyraz twarzy stawał się nieobecny, mimo że pozostawała świadoma i nie odczuwała żadnego bólu, jak piszą naukowcy z uniwersytetu University College London Hospital i ze szpitala Conquest Hospital w Hastings, w Wielkiej Brytanii.

Problem zaczął się, kiedy dziewczynka miała zaledwie kilka tygodni. Badanie ultradźwiękowe jej nerek nie ujawniło niczego nadzwyczajnego ani anormalnego, a także nie stwierdzono żadnych objawów suchego oka, ani też innych medycznych problemów. 

Badacze przeszukali dostępną medyczną literaturę i znaleźli jedynie jeden przypadek, o którym formalnie donoszono, w 1932 roku. W tamtej sprawie, młody mężczyzna, który był zresztem studentem medycyny, donosił o potężnym napływie łez w czasie defekacji i urynacji.

Mężczyzna ten obserwował swoje objawy przez 94 dni, według raportu sporządzonego przez badacza z uniwersytetu University of Louisville w Kentucky w Stanach Zjednoczonych, a problem udało się naprawić dzięki dawkom atropiny. Atropina to lek, który obniża aktywność niektórych nerwów. Atropiną można posłużyć się również do rozszerzania źrenic oka.

Poszukując dodatkowych informacji, badacze angielscy skierowali się do internetowych stron poświęconych zdrowiu. I to właśnie tam znaleźli więcej przypadków. Dokładniej mówiąc, badacze znaleźli grupę dyskusyjną 35 osób, które opisywały swoje problemy z produkcją łez w trakcie bezbolesnej urynacji. Niewiele ponad połowa z nich to były kobiet, a trzy z nich opisywały bliskiego krewnego z podobnymi objawami.

Żadna z tych osób nie szukała pomocy medycznej, stwierdzając, że nawet jeśli te łzy są niewygodne i kłopotliwe, to jednakże nie stanową znaczącego problemu.

Podpowiedź przyszła ze strony krokodylich łez?

W swoich poszukiwaniach wyjaśnień, badacze brytyjscy przyjrzyli się zjawisku, które jest zwane „krokodylimi łzami”. Mimo że termin ten raczej jest stosowany do określenia nieszczerego albo fałszywego płaczu, to jednakże początkowo syndrom krokodylich łez był oparty na ludziach, którzy płakali w trakcie jedzenia albo picia, z powodu albo uszkodzenia twarzy, albo dolegliwości nazywanej porażenie Bella.

W tych przypadkach, nerw, który odrasta po urazie albo po chorobie, może się błędnie skierować w kierunku gruczołu łzowego, który produkuje łzy, według brytyjskiego raportu.

Pojawiają się również przypadki zespołu krokodylich łez już od urodzenia, i te przypadki mogą być związane z krzyżowaniem nerwów w trakcie rozwoju embrionalnego, według raportu.

Aczkolwiek, to wszystko wcale nie wyjaśniło przypadku brytyjskiej trzylatki. Ani dlaczego jej szczęka opadała, kiedy dziewczynka zaczynała płakać, podkreślają jeszcze autory raportu. Na tę chwilę więc, cała sprawa pozostaje nierozwiązaną tajemnicą.