Dziewięć typów raka - zbadano poziom śmiertelności

Zespół epidemiologów hiszpańskich zainteresował się poziomem przeżycia u pacjentów cierpiących na raka, pięć lat po rozpoznaniu choroby. Rezultaty ogólnie nie odstają za bardzo od średniej europejskiej i są bardzo bliskie liczbom europejskim, które są zresztą bardzo zmienne, w zależności od typu nowotworu.

Rak jest rozpoznaniem, które zawsze wywołuje strach. Jednakże, nowotwór nie równa się nowotworowi i ich agresywność zmienia się w zależności od tego, który organ jest zaatakowany. Aby lepiej zrozumieć te różnice oraz aby poprawić możliwość przewidywania, zespół epidemiologów hiszpańskich zebrał i pogrupował dane z całego kraju, w zależności od rodzaju raka, regionów oraz wieku pacjentów. Następnie naukowcy porównali te dane z rezultatami otrzymanymi z innych krajów europejskich.

María Dolores Chirlaque oraz jej koledzy ze służb epidemiologicznych z Wydziału Zdrowia oraz Konsumpcji w Murcii, zainteresowali się dziewięcioma rodzajami raka: rakiem piersi, rakiem płuc, rakiem jelita, rakiem odbytu, rakiem prostaty, jakiem jajnika, rakiem jąder, rakiem skóry (melanomą, czerniakiem złośliwym) oraz chłoniakiem Hodgkina. Do badań tych włączono pacjentów z 8 regionów hiszpańskich: z Kraju Basków, z regionu Nawarry, z regionu Murcii, z prowincji Gerony, z Tarragony, z Castellon, z Albacete oraz z regionu Grenady.

W sumie, lekarze przebadali przypadki 57 622 pacjentów, zdiagnozowanych między 1995 i 1999 rokiem, a następnie kontrolowali ich stale aż do 31 grudnia 2004 roku. Poziom przeżycia, pięć lat po zdiagnozowaniu choroby, został przeliczony statystycznie, a rezultaty zostały opublikowane w dzienniku Annals of Oncology. Różnice w stosunku do średniej europejskiej są minimalne, ponieważ liczby zmieniają się maksymalnie o 2%. Największy poziom przeżycia w Europie został zaobserwowany w krajach nordyckich: Finlandia, Szwecja, Norwegia, Islandia. Natomiast choroby nowotworowe sieją ciągle najwięcej spustoszenia w Czechach, w Polsce oraz w Słowenii.

Natomiast jeśli chodzi o regiony hiszpańskie, największe różnice obserwuje się dla raka płuc: 12,4-procentowy poziom przeżycia w ciągu 5 lat po zdiagnozowaniu odnotowano w regionie Navarra przeciwko 6,1% w prowincji Grenady. Najmniej różnic zaobserwowano dla raka piersi: 91,3% w prowincji Castellon przeciwko 81,2% w prowincji Albacete. Największy poziom przeżycia odnotowano dla raka jąder i wynosi on 95%, a najmniejszy dla raka płuc i wynosi on jedynie 10% przeżycia pacjentów w ciągu 5 lat po rozpoznaniu choroby.

Rak jelit oraz odbytnicy, najczęściej występujący, jeśli połączymy obydwie płcie, prezentuje poziom przeżycia odpowiednio 54,7% oraz 50,2%.

Rak prostaty, najczęstszy typ raka występujący u mężczyzn, ma dość wysoki poziom przeżycia i wynosi on 76%, a nawet 80% w grupie pacjentów w wieku od 45 do 74 lat.

Rak najczęściej występujący kobiet, rak piersi, jest jeszcze lepiej leczony i średni poziom przeżycia w przypadku tego nowotworu wynosi 83%. Te dwa typy raka są lepiej znoszone przez dorosłych w wieku średnim niż przez ludzi młodych.

U pacjentek z rakiem jajnika poziom przeżycia w ciągu 5 lat po zdiagnozowaniu choroby wynosi 43%, a bardziej dokładniej: 70% u kobiet młodych, w wieku od 15 do 44 lat, a jedynie 19% u kobiet starszych, po 74 roku życia.

Odnotowano także wysoki poziom przeżycia po rozpoznaniu chłoniaka Hodgkina, który wynosi 85%, a szczególnie u młodych dorosłych, u których sięga nawet 92%.

Czerniak złośliwy natomiat osiąga 85-procentowy poziom przeżycia, a kobiety znoszą go znacznie lepiej niż mężczyźni.

Z punktu widzenia ogólnego, trzech na czterech pacjentów może wleczyć się z raka, wyjątkiem tutaj jest niestety rak płuc. Rak więc nie musi być więc już rozważany jako choroba śmiertelna, nawet jeśli profilaktyka jest ciągle najlepszą z terapii.