Fenotypy alergii na pyłek brzozy u pacjentów z alergicznym nieżytem nosa

Ilość pacjentów cierpiących na alergie z powodu pyłków drzew coraz bardziej się zwiększa. Duża ich część odczuwa dolegliwości alergiczne związane z pyłkami brzozy. Z powodu rosnącej ilości osób poddanych immunoterapii postanowiono określić rodzaj oraz częstotliwość występowania fenotypów alergii na pyłki brzozy. Dzięki temu można określić również przydatność prowadzonej immunoterapii, która nie zawsze przynosi zamierzone efekty.

Przeprowadzone badanie

Badanie zostało przeprowadzone z udziałem 29 osób. Uczestniczyło w nim 18 kobiet oraz 11 mężczyzn w przedziale wiekowym od 5 do 61 lat. Wszystkie osoby były uczulone na pyłki brzozy. Potwierdziły to testy skórne, których wynik był za każdym razem dodatni. Objawy ciężkiego nieżytu nosa zostały rozpoznane w 16 przypadkach. Dodatkowo u 17 osób stwierdzono astmę oskrzelową, a u dwóch atopowe zapalenie skóry. 

Fenotypy alergii na pyłek brzozy

Badanie wykazało występowanie wśród pacjentów 2 immunologicznych fenotypów. Fenotyp A wystąpił aż u 23 pacjentów, dzięki czemu stał się fenotypem dominującym. Fenotyp B został rozpoznany u pozostałych 6 osób. Badanie nie wykazało natomiast obecności fenotypu C oraz D.

W fenotypie B zaobserwowano podwyższony poziom sIgE dla innych alergenów pyłków roślin oraz alergenów pokarmowych. Skutkuje to występowaniem objawów alergicznych na pyłki olchy, leszczyny oraz traw, a także jabłka bądź brzoskwini.

Inaczej było w przypadku fenotypu A, gdzie dużo rzadziej występował podwyższony poziom sIgE. Tym samym teza mówiąca o wpływie dodatniego wyniku dla profiliny na wiele pyłkowych i pokarmowych reakcji krzyżowych została potwierdzona.

Immunoterapia

Szczepionki, które są stosowane w immunoterapii na pyłek brzozy są standaryzowane tylko i wyłącznie w stosunku do epitopu BetV1. Nie posiadają one epitopu BetV2 oraz innych epitopów występujących w alergii na pyłek brzozy.

Skuteczność immunoterapii zależy od występowania poszczególnych fenotypów alergii na pyłek brzozy. Wśród osób biorących udział w badaniu dominującym fenotypem był fenotyp A. W takim przypadku skuteczność immunoterapii określa się jako wysoką. Za mniejszą skuteczność immunoterapii odpowiada obecność fenotypu B. Wiąże się to z występowaniem zwiększonego ryzyka powikłań.

Fenotypy C i D, które nie wystąpiły w badanej grupie często dyskwalifikują potencjalnego pacjenta od planowanej immunoterapii.

Poliwalentność alergii, czyli występowania reakcji krzyżowych pomiędzy pyłkami brzozy a pozostałymi pyłkami drzew wynikających z alergii na profilinę można tłumaczyć obecnością fenotypu B, a dokładniej epitopu rBetV2.

W takim przypadku należy zadbać o odpowiedni dobór składu szczepionki.


Autor:

Paulina Krawiec