Przebadanie genomu tasiemca pozwoli znaleźć skuteczne leki?

Naukowcy po raz pierwszy zbadali genomy różnych gatunków tasiemców, rzucając nieco światła na ewolucję jednego z najstarszych pasożytów dręczących ludzkość i ujawniając nowe możliwości dla rozwoju efektywniejszych zabiegów leczniczych. Zgodnie z analizą DNA tasiemca, wiele istniejących leków na raka, infekcje wirusowe i inne choroby może skutecznie zwalczyć poważne choroby powodowane przez larwy tasiemca, które rozprzestrzeniają w organizmie cysty powodujące poważne szkody.

- Identyfikacja leków stosowanych do innych celów powinna zaoszczędzić zarówno czas, jak i pieniądze, będąc punktem wyjścia dla farmaceutów. To zachęci producentów leków do badań, mimo że tasiemcowe zakażenia, takie jak bąblowica i wągrzyca, występują głównie w mniej rozwiniętych krajach tropikalnych, gdzie komercyjne bodźce dla rozwoju leków nie są tak silne - twierdzi Matthew Berriman z Wellcome Trust Sanger Institute, Cambridge.

Larwy tasiemca mogą przeżyć w ciele nosiciela dziesiątki lat, powodując szereg wyniszczających chorób, a nawet śmierć. Torbiele spowodowane przez pasożyty mogą rozwijać się w organizmie podobnie do raka, prowadząc do ślepoty i padaczki.

Według starożytnych Greków, tasiemce były jednymi z pierwszych znanych pasożytów człowieka. Jednak aż do tej pory nie udało się znaleźć skutecznego lekarstwa hamującego ich rozwój.

Torbiele spowodowane przez tasiemca leczone są chemioterapią lub operacyjnie, ale prawdziwym problemem są skutki uboczne takich terapii, stąd też pilna potrzeba nowych metod.

Jak twierdzi zespół badaczy z Sanger Institute, podczas analizy DNA czterech gatunków tasiemca znaleziono słabe punkty w genach robaków, które mogą zostać wykorzystane w produkcji leków.

- Istnieją leki, które mogłyby zniszczyć geny tasiemca. Są to  leki już wykorzystywane do walki z rakiem i wirusami, a także w przypadku schorzeń centralnego układu nerwowego – komentuje Berriman.

Odkrycia te wymagają dalszych prac i badań klinicznych. Toteż Klaus Brehm z University of Wurzburg w Niemczech, współautor pracy zamieszczonej w magazynie Nature, w swoim laboratorium już teraz obserwuje zachowanie komórek tasiemca w interakcji z niektórymi lekami.