Geny przyczyną grymaszenia przy jedzeniu

Rodzice mogą prosić, namawiać czy zachęcać swoje dzieci do spróbowania nowych potraw, ale czasami nie odnosi to żadnego skutku. Wyniki najnowszych badań University of North Carolina at Chapel Hill wykazują, że obawy przed nowym jedzeniem nie są związane z tym, co dzieci mają przed sobą na talerzu, ale z ich uwarunkowaniami genetycznymi.

Badania, na czele których stał Myles Faith, profesor nadzwyczajny z dziedziny odżywiania z UNC's Gillings School of Global Public Health, dostarczają dowodów na potwierdzenie tezy, iż geny mają ogromny wpływ na nawyki żywieniowe dzieci, włączając w to tendencję do unikania nowych, nieznanych potraw.

- Pod niektórymi względami neofobia żywieniowa lub niechęć do próbowania nowych potraw jest podobna do dziecięcego temperamentu czy osobowości. Niektóre dzieci są genetycznie bardziej podatne od innych na unikanie nowego jedzenia. Nie znaczy to jednak, iż nie mogą zmienić swoich nawyków, czy też stać się nieco mniej wybrednymi – stwierdza profesor Faith.

W badaniach brało udział 66 par bliźniąt w wieku od 4 do 7 lat. Okazało się, że w 72 procentach przypadków to geny stały za tendencją dzieci do unikania nowego jedzenia, podczas gdy na pozostałą część wpływ miały czynniki środowiskowe.

We wcześniej prowadzonych badaniach odkryto podobne prawidłowości na grupie dzieci w wieku od 8 do 11 lat oraz u dorosłych. Neofobia żywieniowa zdaje się więc być przypadłością obecną we wszystkich stadiach rozwoju człowieka.

Faith i jego zespół sprawdzili także związek między neofobią żywieniową oraz masą tkanki tłuszczowej, zarówno u dzieci, jak i u rodziców. Okazało się, że jeśli rodzice ważyli więcej, to ich dzieci także były cięższe, jednak tylko w przypadkach, gdy unikały nowego jedzenia.

Jeżeli chodzi o czynniki środowiskowe, naukowcy sugerują rodzicom: - Jeśli chcecie zwiększyć akceptację waszych dzieci dla nowości, uwzględniajcie wszelkie uczulenia czy osobliwości u każdego dziecka z osobna, nawet w przypadku rodzeństwa mieszkającego pod jednym dachem.

Rodzice mogą służyć za przykład i w sposób ciągły przybliżać dzieciom nowe potrawy, pokazując jednocześnie jak wiele "grymaśnicy" tracą, gdy nie próbują tego jedzenia. Pomocne może być także wprowadzenie wielu możliwych opcji do wyboru w zakresie menu.

- Każde dziecko może reagować inaczej na nowości, więc naukowcy muszą brać pod uwagę takie zróżnicowanie indywidualności, opracowując skuteczne metody interwencji. Wiemy teraz, że takie indywidualne preferencje wynikają z genetycznych uwarunkowań - dodaje Myles Faith.