Glina przeciwko gronkowcom?

Sposoby walki z bakteriami są coraz bardziej ograniczone. Te antybiotyki, które przed mniej niż wiekiem wydawały się cudownym lekarstwem na liczne infekcje, dzisiaj są już przestarzałe. Bakterie komunikują się ze sobą i swobodnie wymieniają geny odporności, które pozwalają im walczyć ze stosowanymi środkami przeciwbakteryjnymi. Wieloantybiotykowa odporność drobnoustrojów stała się poważnym problemem zdrowia publicznego. Potrzebne są nowe sposoby leczenia.

Glina jest znanym od starożytności środkiem leczniczym. Egipcjanie używali jej w procesie mumifikacji zwłok, w leczeniu biegunki, wrzodów i ran. Podczas pierwszej wojny światowej stosowali ją niemieccy i austriaccy lekarze w leczeniu dyzenterii (czerwonki), ostrej choroby zakaźnej jelit. Obecnie glina używana jest np. w naturopatii i do zabiegów pielęgnacyjnych.
   
Zespół naukowców z Uniwersytetu Stanowego Arizony opublikował niedawno w czasopiśmie Plos One wyniki badań, które odkrywają rolę gliny w eliminacji bakterii chorobotwórczych, takich jak Escherichia coli i gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus).

Ten ostatni jest odpowiedzialny za wiele ciężkich, a nawet śmiertelnych infekcji. Co więcej, pojawienie sie nowych, wysoce odpornych na antybiotyki szczepów Staphylococcus aureus, znanych jako MRSA (Gronkowiec złocisty oporny na metycylinę), sprawia, że są one niezwykle trudne do zwalczenia.
   
Podczas doświadczeń naukowcy zbadali cztery próbki gliny, zdolne mniej lub bardziej skutecznie wyeliminować bakterie Escherichia coli i MRSA. Aby odkryć, który składnik gliny odpowiedzialny jest za to działanie antybakteryjne, badacze porównali ich skład jonowy. Analiza wykazała, że rozpuszczalne w wodzie frakcje różnią się zawartością niektórych jonów metali, takich jak jony żelaza, miedzi, kobaltu, niklu i cynku.
   
Bardziej szczegółowe doświadczenia wykazały, że zwiększenie stężenia jonów Zn2+, Ni2+, Co2+ i Cu2+ pozwalało uzyskać efekt antybakteryjny przeciwko Escherichia coli. Aby wyeliminować MRSA kluczowe są stężenia Zn2+, Co2+ i Cu2+. Jednak zawartość jonów nie jest kryterium wystarczającym, należy wziąć również pod uwagę takie parametry jak pH, rozpuszczalność jonów i temperaturę.
   
Zdaniem autorów badań, glina mogłaby być skutecznym alternatywnym leczeniem przeciwko bakteriom, które stają się coraz bardziej odporne na antybiotyki. Jednak substancja ta może zawierać metale toksyczne, takie jak ołów czy rtęć. Należy więc zachować środki ostrożności, aby zminimalizować ryzyko narażenia pacjentów na ich działanie.