Hiperplazja ze skutkiem chorobowym - komu zagraża?

Wraz z wiekiem ludzkie ciało zmienia się. Rośniemy, dojrzewamy fizycznie i emocjonalnie. Zapewne każda osoba chciałaby zachować jak najdłużej młodość, niestety proces starzenia jest nieunikniony. Ma to wpływ na cały nasz organizm. Właśnie z wiekiem zwiększa się ryzyko wystąpienia hiperplazji.

Jak starzeje się nasz organizm?

Proces starzenia ma wpływ na cały nasz organizm, na jego komórki i tkanki. Poszczególne układy i narządy starzeją się w swoim indywidualnym tempie. Istnieje również tzw. rezerwa funkcjonalna, czyli nadwyżka wydolności określonych narządów, układów i innych obszarów funkcjonalnych naszego ciała. Jest ona zawsze nieco obniżona. W momencie, gdy dochodzi do sytuacji zwiększającej wymagania, np. w wyniku stresu, nagłej zmiany otoczenia, przyjmowania leków, czy choroby, układy lub narządy mogą wykazać objawy niewydolności. Dlatego właśnie starsze osoby mają obniżoną rezerwę funkcjonalną, przez co trudniej jest im dojsć do normy w sytuacji zachwiania równowagi organizmu.

Co to jest hiperplazja?

Zobacz również:

Hiperplazja oznacza powiększenie tkanki lub narządu na skutek zwiększenia liczby komórek.

W hiperplazji osób starszych nie zmienia się rozmiar komórek, lecz ich ilość. Wzrasta ona powyżej zwykłego poziomu. Powodem jest przyśpieszenie wzrostu lub podziału komórek. Narządy, których rozrost zaznacza się szczególnie to macica, prostata i wątroba (po wycięciu jej fragmentu).

Zjawisko hiperplazji może charakteryzować nie tylko proces starzenia się, lecz również powstawanie nowotworów. Jest to bowiem patologiczna forma rozrostu komórek.

Innym przykładem jest naturalna reakcja organizmu na bodziec, np. powiększenie węzłów chłonnych szyi z powodu zakażenia bakteryjnego gardła. Hiperplazja w tym przypadku objawia się przez mnożenie limfocytów w węźle chłonnym, co powoduje jego powiększenie. Jest to powodem miejscowych zaburzeń, choć nie powoduje przerzutów ani nie nacieków na innych narządach.

Hiperplazja może powodować przerost gruczołu krokowego. Powiększony gruczoł uciska cewkę moczową, co powoduje znaczne utrudnienie w oddawaniu moczu, a w końcowym stadium bezmocz i uszkodzenie nerek.

Hiperplazja a przysadka mózgowa

Przyczyną nadczynności przysadki są głównie hormonalnie czynne guzy przysadki. Do ich powstawania prowadzi niekontrolowany rozrost komórek gruczołowych, czyli hiperplazja. Jest to związane ze zwiększeniem produkcji oraz niekontrolowanym uwalnianiem hormonów przedniego płata przysadki.

Jednym z objawów zaburzenia pracy przysadki mózgowej jest łysienie androgenowe lub bliznowaciejące. Aby ograniczyć negatywne skutki, należy zastosować odpowiednie leczenie przyczyny pierwotnej.

Autor:

Sylwia Sabala