Hormony u kobiet związane z demencją?

Badacze odkryli możliwe powiązanie między hormonem znajdowanym w tkance tłuszczowej a ryzykiem demencji. A to dodaje kolejny dowód na wsparcie tezy, iż istnieje powiązanie między demencją a cukrzycą. Nowe badanie bowiem stwierdziło, że kobiety z wysokim poziomem hormonu, który jest nazywany adiponektyną, były bardziej zagrożone zachorowaniem na demencję.

Badacze mówią teraz, iż ich odkrycie doskonale odzwierciedla skomplikowany i ciągle niejasny związek między hormonami, metabolizmem oraz degeneracją mózgu, do której dochodzi w czasie demencji.

Badacze przestudiowali zamrożone próbki krwi od 840 uczestników wielkiego badania Framingham Heart Study. Próbki te zostały pobrane po trzynastoletnim okresie obserwacji. U 159 osób, które zachorowały na demencję, badacze znaleźli wysokie poziomy adiponektyny.

Co to jest ta adiponektyna? Jest to hormon, który pomaga ciału posługiwać się insuliną, w dostarczaniu paliwa takiego jak glukoza do różnych komórek organizmu (na przykład, neurony w mózgu).

Autor tego badania, doktor Ernst Schaefer, profesor medycyny i specjalista od odżywiania z uniwersytetu Tufts University, stwierdza, iż jego zespół został zaskoczony faktem, że u tych kobiet wysoki poziom tego hormonu był związany z większym ryzykiem demencji.

Adiponektyna powinna być dobra dla naszego organizmu. Ma ona obniżać ryzyko cukrzycy, a także ryzyko chorób serca. Ale w tym powszechnym badaniu, ku naszemu zdumieniu, stwierdziliśmy, że mimo wszystkich tych zalet, hormon ten zwiększa ryzyko demencji, stwierdził profesor Ernst Schaefer.

Badacze stwierdzili również, że u mężczyzn z demencją także hormon ten występuje w wysokich poziomach, ale jednak w omawianym badaniu nie było wystarczającej ilości mężczyzn, żeby można było ustalić tak silny związek jak w przypadku kobiet.

Wcześniejsze badania powiązały już cukrzycę z demencją, sugerując, że charakterystyczny dla tej choroby spadek funkcji poznawczych może być rezultatem złego funkcjonowania komórek mózgu oraz ich złej odpowiedzi na insulinę.

Inne badanie zasugerowało również, że otyłość, która często idzie w parze z cukrzycą typu 2, może być innym czynnikiem demencji. Aczkolwiek, większość ludzi w omawianym tutaj badaniu nie była w ogóle otyła. A poza tym, średnia wieku tych osób wynosiła 88 lat, co oznacza, że byli oni starsi niż pacjenci w większości badań odkrywających tajemnice demencji.

Różni ludzie mają różny metabolizm, a to może się zmienić w ciągu życia, mówi doktor Samuel Gandy, profesor badań nad chorobą Alzheimera w szkole medycznej Mount Sinai School of Medicine. W jednej grupie, otyłość w wieku średnim może prowadzić do komplikacji w późniejszym życiu. W innej grupie, może okazać się, że to nie otyłość, ale utrata wagi w wieku podeszłym powoduje problemy.

Naukowcy mówią, iż potrzebne są dodatkowe badania, zanim będziemy mogli zrozumieć powiązania między demencją a metabolizmem, a także co takie powiązanie może oznaczać w prewencji i leczeniu demencji.

Omawiane tutaj badanie podkreśla znaczenie kolejnych badań nad związkiem między insuliną i funkcjami mózgu oraz związkiem insuliny z chorobami takimi jak choroba Alzheimera, stwierdza doktor Roger Brumback ze szkoły medycznej Creighton University School of Medicine w Omaha, w Stanach Zjednoczonych.