Ilość miedzi pozyskiwanej z recyklingu w Europie wciąż rośnie

Bruksela, 17 maja  2011 - według rocznego raportu opublikowanego przez Międzynarodową Grupę Studiów ds. Miedzi (ICSG), udział miedzi pochodzącej z recyklingu osiągnął w 2009 roku rekordowy poziom w Europie (łącznie z Rosją). Wzrost o 3,5 punktu procentowego sprawił, iż miedź pochodząca z recyklingu pokryła w sumie 45.7% europejskiego zapotrzebowania na ten surowiec; dla porównania w 2008 roku jej udział wynosił 42.2%.   

Z powodu silnego wzrostu popytu w Azji, światowe zużycie miedzi z odzysku spadło z 35,3% w 2008 do 33,7% w roku 2009. Największą ilość miedzi z recyklingu niezmiennie wykorzystuje sektor budowlany, gdzie niektóre z podstawowych produktów w 100% wykonane są z wtórnie przetworzonej miedzi2.

W 2009 roku udział miedzi z odzysku w ogólnej konsumpcji surowca w Europie przekroczył 45%

Ostatni kryzys ekonomiczny na przełomie lat 2008/2009 poważnie dotknął europejski przemysł miedziowy, powodując spadek popytu o 23%. Wywołana kryzysem presja na rynku europejskim skłoniła jego uczestników do zwiększonego wykorzystania surowców wtórnych. Na skutek przetworzenia 2,2 milionów ton miedzi, rejon Europy (łącznie z Rosją) osiągnął wskaźnik udziału surowca z recyklingu na poziomie 45,7%. Rok wcześniej wskaźnik ten wynosił 42.2%, a w porównaniu z rokiem 2002 jego wysokość wzrosła o 44,4%.

Co rozumiemy przez "recykling"?

Miedź może być odzyskiwana z dwóch źródeł:

1. produktów po zakończeniu okresu eksploatacji (np. armatura i inne elementy instalacyjne, urządzenia gospodarstwa domowego, sprzęt komputerowy i urządzenia elektroniczne)
2. z bezpośredniego przetapiania ścinków i odpadów z produkcji fabrycznej.

Światowe zapotrzebowanie na miedź w 2009 roku, napędzane przez silny popyt w Chinach, wyniosło 23,1 miliona ton i utrzymało się na podobnym poziomie co w roku 2008. Ogółem 7,8 mln ton miedzi zostało pozyskane z recyklingu, zarówno w procesie rafinacji wtórnej (związanej z odzyskaniem surowca pochodzącego z produktów po zakończeniu okresu ich eksploatacji) jak i z bezpośredniego przetopu odpadów produkcyjnych. W rezultacie globalny wskaźnik recyklingu miedzi osiągnął poziom 33,7%, o 1,4 punktu procentowego mniej w stosunku do roku 2008.

Większy udział miedzi pochodzącej z recyklingu w Europie jest odzwierciedleniem większej liczby produktów z miedzi oddanych do użytku społecznego, inwestycji przemysłu europejskiego w światowej klasy technologie wtórnego przetwarzania surowców, jak również uregulowań prawnych w zakresie odzyskiwania surowców, takich jak np. dyrektywa unijna dotycząca zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

John Schonenberger, Dyrektor Generalny Europejskiego Instytutu Miedzi, wyjaśnia:

Recykling pozwala Unii Europejskiej, głównemu importerowi miedzi netto, zaoszczędzić 80% energii, którą pochłania proces rafinacji pierwotnej. Ponadto zapobiega on uwolnieniu do atmosfery krajów UE ponad 650 tys. ton CO2 rocznie. Do tego znaczącego wpływu recyklingu na ochronę środowiska naturalnego należy dodać jeszcze, iż zapewnia on większe bezpieczeństwa dostaw miedzi, będącej jednym z ważniejszych surowców naturalnych w Unii."

Sektor budowlany przoduje w zakresie wykorzystania miedzi z recyklingu

Czerwony metal jest ceniony w budownictwie ze względu na swe unikalne właściwości takie jak przewodność elektryczna i cieplna, odporność na korozję oraz łatwość w obróbce. Wymogi dotyczące raportowania przez sektor budowlany wpływu na środowisko naturalne stale rosną. Jedną z korzyści, którą daje miedź jako materiał w pełni odnawialny, jest fakt, że wiele produktów wykonanych z tego metalu i jego stopów, a wykorzystywanych w instalacjach sanitarnych, ogrzewczych, chłodzących, bądź solarnych, może zawierać 100% surowca pochodzącego z odzysku.