Infekcje moczowe: skuteczność soku żurawinowego poddana w wątpliwość

W walce z nawracającymi infekcjami moczowymi, picie soku z żurawiny jest metodą, która już udowodniła swoją skuteczność. A przynajmniej tak myślano, aż do czasu publikacji pewnego badania amerykańskiego, które właśnie zasiało spore wątpliwości.

Badanie to zostało przeprowadzone na 319 kobietach, które zasięgały porady lekarskiej z powodu infekcji moczowej. Przez 6 miesięcy, kobiety te musiały pić każdego dnia po 2 szklanki soku z żurawiny albo soku-placebo, posłodzonego i kwaskowatego, ale nie zawierającego składników aktywnych owocu żurawiny.

Wbrew temu, co oczekiwano, było więcej nawrotów infekcji moczowych u kobiet pijących sok żurawinowy niż u tych kobiet, które piły sok placebo: 20% przeciwko 14%.

Jednakże, obecne badanie nie jest zupełnie negatywne. Niezależnie od tego, czy kobiety te piły sok żurawinowy czy sok-placebo, to ucierpiały one dwa razy mniej z powodu nawrotów choroby, niż jest to zazwyczaj obserwowane dla tego typu infekcji: 16,9 % przeciwko 30 %.

Badacze oceniają, że ten ochronny efekt może powstawać dzięki obecności witaminy C w obydwu sokach, albo po prostu – dzięki lepszemu nawodnieniu uczestniczek badania.

Jak mówi kanadyjski farmaceuta Jean-Yves Dionne, który jest specjalistą w dziedzinie produktów naturalnych, witamina C może być rzeczywiście skuteczna, ale w dawkach o wiele większych (5g), niż te, zawarte w soku.

Bardzo ciężko jest więc wyjaśnić tego typu rezultaty, nawet jeśli inne badanie, przeprowadzone w 2008 roku, wykazało, że poziom witaminy C we krwi jest niższy u osób cierpiących na infekcję moczową.

Wcześniej opublikowane próby kliniczne opisywały rolę ochronną żurawiny w walce z powtarzającymi się infekcjami moczowymi u młodych kobiet, które wywołane zostały w większości przypadków przez bakterie Escherichia coli.

Autorzy syntezy systematycznej, opublikowanej w 2008 roku, przejrzeli 10 prób klinicznych, przeprowadzonych w sumie na 1 049 osobach. Autorzy podsumowali, iż sok z żurawiny może być skuteczny w prewencji infekcji moczowych u kobiet z grupy ryzyka. Od czasów tego badania, opublikowano także 3 inne rozstrzygające próby.