Insulinooporność może zwiększyć ryzyko udaru mózgu

Nowe badania wskazują, iż ludzie z opornością insulinową mogą być bardziej zagrożeni udarem mózgu, nawet jeśli nie mają oni pełnoobjawowej cukrzycy. Jak podkreślają naukowcy, zwrócenie większej uwagi na ludzi wykazujących objawy insulinooporności — ograniczenie zdolności insuliny do oczyszczania krwi z glukozy — może przyczynić się do skuteczniejszego zapobiegania udarom.

Leczenie tej przypadłości również może ograniczyć ryzyko udaru niedokrwiennego mózgu, które pojawia się, gdy dopływ krwi do mózgu jest zablokowany.

– Wykazaliśmy, że ryzyko udaru wśród osób z insulinoopornością jest trzy razy wyższe niż w przypadku osób bez cukrzycy i oporności insulinowej – powiedziała dr Tatjana Rundek, główna autorka badania opublikowanego w październikowym numerze Archives of Neurology.
– Dzięki temu wiemy, że istnieje grupa ludzi wymagająca dodatkowego leczenia w celu ograniczenia tradycyjnego ryzyka naczyniowego, jednak nie jesteśmy w stanie na tym etapie określić ewentualne implikacje kliniczne.

Inni eksperci również zgodzili się co do tego, że szeroko zakrojone testy na oporność insulinową nie są gotowe do zastosowania klinicznego.

– Zapewnia to nam dodatkowe dowody na to, że oporność insulinowa może być istotnym czynnikiem ryzyka, jednak nie wiem w jakim stopniu to badanie wpłynie na przeprowadzane w gabinetach lekarskich badania przesiewowe – powiedział dr Adam Kelly, profesor neurologii z University of Rochester Medical Center w Rochester w Nowym Jorku. – Większość lekarzy zapewne oczekiwać będzie na więcej dowodów.

Problem stanowią również aktualne metody pomiaru oporności insulinowej. Jak wynika z artykułu wstępnego z tego samego wydania, najlepsza metoda pomiaru oporności insulinowej, tzw. euglikemiczna klamra hiperinsulinemiczna, jest „kłopotliwa”.

Wskaźnik HOMA (ocena modelu homeostazy) użyty w badaniu jest łatwiejszy w zastosowaniu, ale nie mierzy insulinooporności w sposób bezpośredni. – Jest to stosunek stężenie glukozy i poziomu insuliny na czczo – powiedizała Rundek, profesor neurologii na University of Miami Miller School of Medicine. – Nie jest to metoda idealna, ale na pewno jest ona sensowna.

Nie istnieje również jeden akceptowalny poziom do diagnozowania insulinooporności. Przypadłość ta jest czynnikiem ryzyka chorób serca, ale jej wpływ na udar mózgu do tej pory nie został w pełni wyjaśniony.

Naukowcy przez blisko 9 lat obserwowali stan 1509 osób bez cukrzycy (prawie 60 procent było pochodzenia latynoskiego, zaś 64 procent stanowiły kobiety).

Osoby z najwyższymi wartościami wskaźnika HOMA były prawie trzykrotnie bardziej narażone na udar niedokrwienny mózgu (nie dotyczyło to ataku serca) w porównaniu do badanych z niskim wskaźnikiem.

Badani z wyższym wskaźnikiem byli również przeciętnie bardziej otyli, prowadzili bardziej siedzący tryb życia oraz mieli wyższe ciśnienie krwi w porównaniu do innych uczestników badania – zauważył Kelly.

– Są to pacjenci, których prawdopodobnie już powinniśmy oznaczyć jako kandydatów do grupy zwiększonego ryzyka – dodał.

Jak zauważyli autorzy badania, kobiety z insulinoopornością były bardziej narażone na wystąpienie pierwszego udaru niż mężczyźni (powody tej zależności nie są znane), jednak w przypadku podziału na grupy etniczne czy rasowe nie stwierdzono różnic u badanych.

Nie jest również do końca jasne, czy insulinooporność tak naprawdę powoduje udar, czy może jest po prostu kolejny wskaźnikiem zwiększonego ryzyka.

– Na chwilę obecną rozsądne wydaje się, aby pacjenci z problemami naczyniowymi, u których nie występują typowe czynniki ryzyka tej przypadłości byli przebadani przy użyciu wskaźnika HOMA — jeśli miałoby to pomóc w leczeniu. Innym wyjściem jest po prostu bardziej zdecydowany sposób przekonywania pacjentów do zmiany stylu życia.

A tymczasem dr Roger Bonomo z Lenox Hill Hospital w Nowym Jorku stwierdza, że ludzie mogą wzmocnić swoją insulinooporność poprzez „dietę, ćwiczenia i odpowiednie leki”.