Inteligentny wózek inwalidzki: tajemnice projektu

Europejski projekt prowadzony przez zespoły francuskie i angielskie opracowały prototyp wózka inwalidzkiego, wyposażonego w system wykrywania przeszkód, który powinien pomóc osobom upośledzonym albo starszym osobom w łatwiejszym przemieszczaniu się, przy jednoczesnym zachowaniu autonomii. Po raz pierwszy, testy kliniczne zaczną się w Fondation Garches.

Europejski projekt Syssias

Europejski projekt Syssias zaczął się w grudniu 2010 roku. Jego celem jest opracowanie inteligentnego fotela inwalidzkiego, zdolnego godzić upośledzenie z samodzielnością. Projekt ten zebrał więc badaczy z francuskiego wyższego instytutu ISEN Lille (institut supérieur de l’électronique et du numérique), ze szkoły École centrale w Lille, z angielskich uniwersytetów w Essex i w Kent, tak samo jak i ze szpitali (szpital w Kent oraz instytut katolicki w Lille).

Główną ideą naszego projektu była odpowiedź na specyficzne potrzeby osób upośledzonych albo z ograniczoną mobilnością, których stan zmienia się w ciągu dnia, jak wyjaśnia pani Annemarie Kökösy z ISEN Lille, a także koordynatorka projektu Syssias. Jesteśmy ekipą wyspecjalizowaną w autonomicznej nawigacji robotów. Nasze algorytmy funkcjonują coraz lepiej, a więc pomyśleliśmy, że mogłoby to przynieść korzyść wózkom inwalidzkim.

W następnym tygodniu, prototyp tego inteligentnego fotela będzie przetestowany przy udziale osób upośledzonych w Fundacji Garches. Fotel ten jest wyposażony w system, który analizuje dane, a następnie każe fotelowi zatrzymać się albo zwolnić, jeżeli wykryje jakąś przeszkodę. System ten nie ma na celu pozbawianie pacjenta niezależności, ale raczej pomaganie mu, jeżeli zaistnieje taka potrzeba. Kinezyterapeuci, ergoterapeuci oraz lekarze współpracowali ze sobą w każdej fazie projektu.

Na fotelu znajduje się 9 czujników ultradźwiękowych oraz 2 czujniki działające na podczerwień, a ich zasięg wynosi 4 metry dla użytku wewnętrznego. Czujniki podczerwone pozwalają odróżnić również ścianę od drzwi. Karta elektroniczna jest połączona z joystickiem, który służy do manewrowania fotelem. Użytkownik fotela dysponuje urządzeniem LED, związanym z każdym czujnikiem, które pozwala mu rozróżniać trzy kolory – zielony, czerwony i pomarańczowy – w zależności od bliskości przeszkody.

Informacje te, na tę chwilę, są przetwarzane przez przenośny komputer, wbudowany w prototyp fotela. Ale w swoim czasie, badacze planują opracować mniejsze urządzenie kontrolujące.

Na samym początku, postanowiliśmy posłużyć się już istniejącymi urządzeniami, aby stworzyć system, który można by przystosować do fotela inwalidzkiego, dostępnego na rynku, dodatkowo jak najmniejszym kosztem, wyjaśnia Wilfrid Perruquetti, profesor ze szkoły École centrale w Lille, a tkaże dyrektor ekipy Non-A, która opracowała algorytm będący sercem tego systemu.

Naukowiec wyjaśnia, iż opracowanie tego typu pomocy jest podstawowym wyzwaniem na przyszłość, nie tylko dla osób upośledzonych, ale również dla wszystkich osób, które mają ograniczoną mobilność.

We Francji, liczba osób upośledzonych oceniana jest na 3 300 000 do 5 000 000, z czego 1 800 000 osób używa wózków inwalidzkich w domu. Ale, przecież nie chodzi tylko o ludzi upośledzonych, albowiem istnieje również populacja osób starszych, która zresztą będzie rosła.

Przewidywania demograficzne wskazują, że populacja osób starszych znacznie wzrośnie w 2025 roku, a więc wzrośnie również zapotrzebowanie tych ludzi na pomoc.

Nie mamy na tyle zasobów ludzkich, aby stawić temu czoło. Robotyka, systemy zautomatyzowane, są więc rozwiązaniem, które mogą zapełnić tę pustkę, wyjaśnia jeszcze profesor Wilfrid Perruquetti ze szkoły École centrale w Lille.