Kiedy jesteś głodny, wtedy pojawia się złość

Wiesz, jak to jest, kiedy wszyscy są okropni, a wszystko jest najgorsze pod słońcem, a nic nie idzie tak, jak powinno? Spokojnie, prawodopodobnie jesteś głodny. Albo raczej wściekle głodny. Znasz te chwile, kiedy głód i złość się ze sobą zderzają? Kojarzysz te straszliwe poranki i te chwile, kiedy po zjedzeniu luchu nagle czujesz się o wiele lepiej?

Dzieje się tak, ponieważ byłeś głodny... Przyczyną tego szaleństwa jest zaś niski cukier.

Pani Marjorie Nolan, która jest rzeczniczką Amerykańskiego Stowarzyszenia Dietetyków (American Dietetic Association), wyjaśnia, iż termin ten nie jest tylko i wyłącznie wymówką, którą posługują się niegrzeczni ludzie, aby usprawiedliwić swój nastrój. I aby coś przegryźć.

Albowiem, ma to naukowe wyjaśnienie. Kiedy poziom cukru we krwi jest niski, mówi pani Nolan, podwzgórze zostaje uruchomione i poziomy kilku hormonów, takich jak hormon wzrostu, leptyna i grelina, zostają zaburzone.

Ten brak równowagi powoduje zmiany w neuroprzekaźnikach i znosi receptory serotoniny. A serotonina jest hormonem, który pomaga regulować nastrój i apetyt. Zabierz ciału możliwość produkowania jej i przygtuj się na pewne zmiany nastroju.

Wściekłość, gniew, ekstremalna frustracja to powszechne odpowiedzi na brak serotoniny. Nie oznacza to, że każdy, kto pominie drugie śniadanie, zaraz się przeistoczy z doktora Jekylla w pana Hyde’a przed obiadem. Poziom cukru musi spaść naprawdę nisko (z normalnego poziomu od 70 do 100 miligramów na jeden decylitr krwi do poziomu poniżej 55 mg/dl), zanim pojawi się hipoglikemia zmieniająca nastrój. Trzeba nie jeść przez wiele godzin.

I, jak mówi pani Nolan, istnieją inne czynniki, które mogą sprawić, że niektórzy są bardziej podatni niż inni na takie zmiany nastroju. Dla ludzi, którzy generalnie mają tendencję do niskiego cukru, objawy te będą o wiele cięższe, wyjaśnia specjalistka.

Złość jako rezultat głodu jest częściowo także cechą osobowości. Jeśli jesteś generalnie kimś, kto ma tendecję do czucia się sfrustrowanym albo do smucenia się innymi sytuacjami w życiu, bardziej prawdopodobne jest to, że będziesz w ten sposób reagować również na głód. 

Inne czynniki stresujące, takie jak praca albo sprawy rodzinne, mogą pogroszyć problem. Jeśli już generalnie jesteś u kresu wytrzymałości, istnieją szanse, że głód ekstremalny da w końcu temu wyraz.

Aby więc utrzymywać stały poziom cukru we krwi i unikać napadu wściekłego głodu, Marjorie Nolan sugeruje jedzenie kombinacji protein oraz węglowodanów złożonych co 3 godziny. I pamiętajcie, kiedy następnym razem poczujecie się wściekli bez żadnego wyraźnego ku temu powodu, skombinujcie sobie jakąś przekąskę, zanim wybuchniecie.

Wasz mózg i wasi współpracownicy podziękują wam za to.