Leczenie...

Mój chłopak zaczyna dzisiaj leczenie. Im więcej czytam na temat tego wszystkiego tym bardziej się boję. Najbardziej boli mnie, że nie mogę mu pomóc... bo niby jak?! Pomóżcie...

Cześć! Ja leczenie zaczynam za dwa tygodnie, strasznie się boję, a mój chłopak po prostu przy mnie jest i wspiera. Jak dla mnie to jest najlepsza pomoc! Spróbuj go wspierać i być przy nim w chwilach słabości! Uwierz mi, że taka pomoc jest bezcenna!

po prostu tylko badz nie dyskutuj tylko ----- nie radz nic znos wszystko co powie co zrobi kazde zachowanie biore 33 zastrzyk i nie czuje sie soba jestem odmieniona leki dzialaja na psyche na samopoczucie w pewnej chwili placze w pewnej sie smieje krzycze staraj sie jak najwiecej go aktywizowac nie plakac przy nim tylko sie smiac nie pokazywac ze jest Ci tez ciezko bo to bardzo wkurzajace bo to on sie leczy a Ty nie znasz tego uczucia moja mama to aniol gdyz wytrzymuje wszystko i wiem ze tylko na nia moge pokrzyczec bo ona zrozumie ze to wina lekow a nie ja sama prawdziwa badz i pomoz mu uwierzyc ze bedzie dobrze ze to tylko rok i da rade a potem bedzie spokoj:)

Cześć, rzeczywiście efekty leczenia są bardzo uciążliwe, jestem już 2 miesiące po leczeniu ale czasami dalej mam problemy z emocjami oczywiscie zdecydownie mniej, ale warto bo prwadopodobnie pokonałem wirusa/ ostatnie decydujace badania pod koniec czerwca/. Moj związek stał pod znakiem zapytania ale dzieki uporze żony jestesmy razem dale. ktoś kto tego nie przezył nie zrozumie tego, staraj sie pozytywnie go wspierać, zapewniać do swoim uczuciu ze jest najważniejszy itp.Bądz optymistka to tez duzo daje pozdrawiam

witam, chyba za bardzo byłem optymistyczny niestety dalej mam wirusa, nie bardzo wiem co bedzie dalej czy tylko czekanie na nastepny lek, w piątek jade do poradni jestem ciekaw co mi poradza pozdrawiam