Leczenie raka jelita grubego

Rak jelita grubego jest nowotworem złośliwym, rozwijającym się w każdej części jelita grubego, a najczęściej w okrężnicy, wyrostku robaczkowym, bądź odbytnicy. Jest jednym z najbardziej zabójczych nowotworów złośliwych, na który umiera 655 tys. osób w ciągu roku. Metodyka leczenia nowotworu jelita grubego, zależy od stopnia jego zaawansowania w momencie jego zdiagnozowania.

Leczenie chirurgiczne

Leczenie chirurgiczne  jest najczęstszą stosowaną metodą leczenia raka jelita grubego. Forma ta polega na wyeliminowaniu nowotworu z maksymalnie szerokim marginesem tkanki prawidłowej. Tym sposobem ogranicza się możliwość zachowania komórek nowotworowych w miejscu usytuowania guza pierwotnego. Następstwem częściowego usunięcia nowotworu jest możliwość pojawienia się w przyszłości jego wznowy miejscowej.

W pewnych sytuacjach operację stosuje się także u chorych, u których nawet stopień zaawansowania raka nie daje wielkich szans na powodzenie. Leczenie chirurgiczne raka jelita grubego wymaga zazwyczaj od 4-7 dni hospitalizacji. Rekonwalescencja zajmuje od 3-6 tygodni.

Radioterapia

Nazywana jest także leczeniem napromieniowaniem i obejmuje dokładnie ograniczony obszar. Jest metodą najczęściej stosowaną w przypadku leczenia nowotworów odbytnicy. Wykorzystywane jest albo tuż przed samą operacją w celu zmniejszenia guza i ułatwienia jego usunięcia albo po operacji w celu zlikwidowania wszystkich pozostałości komórek rakowych. Częściej stosowana jest pierwsza opcja.

Napromieniowanie uśmierza także ból. Komórki nowotworowe niszczone są za pomocą promieniowania jonizującego, które polega na oderwaniu co najmniej jednego elektronu od atomu lub cząsteczki, bądź wybicie go ze struktury krystalicznej, w tym przypadku zwłaszcza białek i kwasów nukleinowych. Ponadto promieniowanie jonizujące prowadzi do radiolizy wody w komórce, w wyniku czego powstają wolne rodniki, które także wyniszczają komórkę.

Chemioterapia

Chemioterapia zabezpiecza cały organizm chorego przed powstaniem odległych przerzutów. Polega na eliminowaniu komórek nowotworowych poprzez oddziaływanie w ich zdolności do podziału i reprodukcji. Leczenie chemioterapią nazywane jest leczeniem uzupełniającym, ponieważ w niektórych przypadkach ma na celu uzupełnienie operacji chirurgicznej w zapobieganiu nawrotom nowotworu.

W przypadku wystąpienia przerzutów, leczenie chemioterapią może zatrzymać dalsze szerzenie się nowotworu. Najczęściej jednak jest stosowana jako metoda paliatywna, mająca na celu zmniejszyć rozmiar guza. Chemioterapię powinno się rozpocząć w czasie 3 miesięcy po leczeniu operacyjnym.

Badania kontrolne po leczeniu

Po zakończeniu leczenia pacjent powinien pozostać w stałej konsultacji z ośrodkiem onkologicznym, gdzie powinien meldować się na okresowe badania kontrolne. Ma to celu wczesne wykrycie wznowy miejscowej lub przerzutów i automatyczne działanie lecznicze. Ma także spory wpływ rolę w rehabilitacji pacjenta.

W przypadku stosowanie metody paliatywnej, badania kontrolne oceniają jakość życia pacjenta i podjęcie kroków w kierunku jego poprawy. Podczas wizyt kontrolnych chory może być poddawany szeregom badań. Stosowane jest badanie kliniczne połączone z badaniem przez odbytnicę w celu oznaczenia poziomu antygenu rakowo-płodowego (CEA), antygenu CA 19-0, a także wykonanie testu krwi ze stolca.  Ponadto stosowana jest kolonoskopia, badania radiologiczne i tomografia klatki piersiowej, a także badania biochemiczne i USG wątroby.

Autor: Grzegorz Kozłowski