Lekarze rodzinni zachęcają do szczepień przeciwko grypie

Wraz z początkiem jesieni wzrasta liczba zachorowań na wirusowe infekcje grypopodobne; pojawiają się także pierwsze przypadki grypy. - Grypa to ciężka choroba wirusowa, która powoduje ogromną liczbę powikłań, a witaminy, suplementy diety i inne cudowne tabletki nie zapobiegną jej skutecznie – przestrzegają lekarze rodzinni z Federacji Porozumienie Zielonogórskie, zachęcając do szczepień.

Szczepienia są jedną z podstawowych i najbardziej skutecznych metod zapobiegania epidemii grypy. Komitet Doradczy ds. Szczepień Ochronnych (ACIP) oraz Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zalecają szczepienia przeciwko grypie wszystkim osobom, które ukończyły 6. miesiąc życia.

- W Polsce na grypę szczepi się zaledwie 2-3 procent osób – mówi lek. med. Wojciech Pacholicki, wiceprezes Federacji Porozumienie Zielonogórskie. – Największą grupą ryzyka są osoby starsze i przewlekle chore. Warto pomyśleć również o dzieciach, które, oprócz tego, że same chorują, często zarażają np. swoich dziadków.

- Najlepszym miejscem, by się zaszczepić, jest przychodnia lekarza rodzinnego –twierdzi specjalista medycyny rodzinnej, Wojciech Perekitko z Federacji Porozumienie Zielonogórskie. – Lekarze rodzinni zostali w tym celu specjalnie przeszkoleni, mają do dyspozycji odpowiednio wyposażone Punkty Szczepień. Poza tym posiadają najpełniejszą wiedzę na temat pacjenta, co sprawia, że trafnie ocenią, w jakim okresie należy wykonać szczepienie, jakie są do tego wskazania i przeciwwskazania.

Należy pamiętać, że szczepionki muszą być przechowywane oraz transportowane w ściśle określonych warunkach. Tylko szczepienia wykonane pod kontrolą odpowiednio przeszkolonego personelu i pod ścisłym nadzorem lekarza są w pełni bezpieczne dla pacjenta.

- Grypy nie należy mylić z przeziębieniem, które, leczone czy nie, mija kilku dniach – przestrzega Wojciech Pacholicki. - Najskuteczniejszymi środkami w profilaktyce grypy są: zdrowy tryb życia, prawidłowa dieta, higiena (w tym częste mycie rąk) oraz właśnie szczepienia ochronne. W zapobieganiu tej chorobie nie mają znaczenia witaminy czy szumnie reklamowane w mediach suplementy diety – dodaje.

Grypa to ostra choroba zakaźna, która może powodować groźne powikłania. Jest przenoszona drogą kropelkową, więc trudno uniknąć narażenia w czasie sezonu grypowego. Człowiek zaraża się od drugiego człowieka najczęściej przez zakażone powietrze czy zainfekowane dłonie. Pierwsze objawy choroby dotyczą zwykle układu oddechowego. Pojawia się suchy, męczący kaszel, bóle głowy, gorączka, a często także bóle mięśni, kości, stawów.

Choroba ma nagły początek: występuje wysoka gorączka, ból głowy, uczucie ogólnego rozbicia. Wirus rozwija się w ciągu 18-72 godzin od momentu wniknięcia do organizmu, a infekcja trwa, o ile nie dojdzie do powikłań, około 7 dni. Osoba dorosła zakażona grypą może zarażać innych przez 3-5 dni od chwili pojawienia się objawów chorobowych, natomiast dziecko może być ogniskiem zakażenia nawet do 7 dni.

POWIKŁANIA POGRYPOWE

Ze strony układu oddechowego:

- zapalenie płuc i oskrzeli, wtórne bakteryjne zapalenie płuc i zapalenie oskrzelików, a u niemowląt i dzieci: zakażenie meningokokowe i zaostrzenie astmy.

Ze strony innych układów:

- odrzut przeszczepu;

- często występujące zapalenie ucha środkowego;

- zapalenie mięśnia serca i osierdzia, zespół wstrząsu toksycznego;

- zapalenie mięśni i mioglobinuria, mogąca prowadzić do niewydolności nerek, pogrypowe kłębuszkowe zapalenie nerek, zaostrzenie przewlekłych kłębuszkowych zapaleń nerek,

- nasilenie objawów przewlekłej niewydolności nerek.

Powikłania neurologiczne:

- nasilenie częstości napadów padaczkowych, choroby naczyniowe mózgu;

- toksyczna encefalopatia, poinfekcyjne zapalenie mózgu i opon mózgowych, niejednokrotnie wzrost przypadków choroby Parkinsona;

- zespół Reye’a.

Schorzenia naczyniowe mózgu:

- wylewy podpajęczynówkowe;

- śpiączkowe zapalenie mózgu.

Powikłania w psychiatrii:

- ostre psychozy, niektóre ze słuchowymi lub wzrokowymi halucynacjami, schizofrenia.

Powikłania występujące głównie u dzieci:

- dysfunkcja receptora słuchowego, częściowa utrata słuchu, a nawet głuchota;

- zaostrzenie przebiegu astmy i mukowiscydozy;

- bóle brzucha, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, biegunka, wymioty, niejednokrotnie naśladujące zapalenie wyrostka robaczkowego.



Grupy, którym szczepienia przeciwko grypie są szczególnie zalecane:

• osoby po przeszczepieniu organu;

• dzieci w wieku 6-9 lat;

• osoby powyżej 50. roku życia, gdyż w tej grupie znacznie zwiększa się liczba osób

należących do grup wysokiego ryzyka;

• dorośli i dzieci chorzy na przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego,

oddechowego (w tym na astmę), choroby nerek, wątroby, choroby

neurologiczne, hematologiczne i metaboliczne (w tym na cukrzycę);

• dorośli i dzieci z niedoborami odporności (w tym spowodowanymi leczeniem

immunosupresyjnym lub zakażeniem HIV);

• kobiety, które są lub będą w ciąży w trakcie sezonu epidemicznego grypy;

• osoby w wieku 6-18 lat leczone przewlekle kwasem acetylosalicylowym, co

zwiększa ryzyko wystąpienia u nich zespołu Reye’a w razie zachorowania na grypę;

• pensjonariusze domów spokojnej starości i zakładów opieki zdrowotnej oraz przewlekle chorzy, bez względu na ich wiek.



U kogo szczepienie przeciwko grypie jest szczególnie ważne:

• pracownicy ochrony zdrowia (lekarze, pielęgniarki i pozostały personel);

• pracownicy domów spokojnej starości oraz zakładów opieki medycznej, którzy kontaktują

się z pensjonariuszami lub chorymi (w tym także dziećmi), a także osoby zapewniające opiekę domową pacjentom z grup wysokiego ryzyka;

• członkowie rodzin osób należących do grup wysokiego ryzyka;

• osoby opiekujące się dziećmi w wieku poniżej 5 lat;

• pracowników służb publicznych, np. konduktorzy, kasjerzy, policjanci, wojsko, nauczyciele,

przedszkolanki, dziennikarze, pracownicy budowlani, ekspedienci, rzemieślnicy itp.