Leki na cukrzycę zwalczają Alzheimera?

Metformina czyli lek stosowany w walce z cukrzycą może pobudzać wzrost nowych komórek mózgowych, co przynosi korzyści dla pacjentów z chorobą Alzheimera - sugerują nowe kanadyjskie badania na myszach. Badanie wykazało, że metformina powoduje podział komórek mózgowych, a tym samym wytwarzanie nowych jednostek.

„Leczenie cukrzycy miało ukierunkowaną ścieżkę, która skupiała się na komórkach wątroby. W nowym badaniu, naukowcy odkryli, że leki aktywują też komórki mózgu, co powoduje wzrost nowych komórek” -  powiedziała badaczka Freda Miller z Toronto.

Nowe komórki mogą przyczynić się do naprawy skutków chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera.

 „Koncepcja o wzroście nowych komórek jest także impulsem do prowadzenia badań w zakresie macierzystych komórek nerwowych” - dodała.

Badania nad skutkami metforminy na mózg są nadal w początkowej fazie, a wyniki nie zostały jeszcze opublikowane. Mimo to, w trakcie badań laboratoryjnych naukowcy odkryli, że nowe komórki mózgowe pojawiły się i u myszy, i u ludzi.

Zespół przygotowuje się obecnie do badań klinicznych. Badacze chcą sprawdzić działanie metforminy na rozwój komórek mózgowych.

W 2008 roku badania wykazały, że pacjenci z cukrzycą i chorobą Alzheimera, którzy zaczęli stosować metforminę, doświadczyli poprawy objawów choroby Alzheimera.

Uznano wtedy, że leczenie cukrzycy u tych pacjentów miało wpływ na ich organizm, który zmobilizował się też do walki z Alzheimerem. Jednak nowe badania sugerują, że zmiany w mózgu powodowane były przez lek, a nie przez organizm sam w sobie.  

Metformina jest obecnie lekiem zarejestrowanym do leczenia cukrzycy typu 2; łączy się go z dietą i ćwiczeniami.

Opisane powyżej badania sugerują, że lek ma także inne działanie na organizm, np. zmniejsza ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów, takich jak rak piersi lub rak prostaty, a także reguluje metabolizm.

Eksperymenty z lekiem na myszach sugerują, że może on też opóźnić ujawnienie się choroby Huntingtona. Dla osób z cukrzycą lek okazał się być bardzo bezpieczny,  wywołując jedynie niewielkie i niegroźne skutki uboczne.