Jak żyłyby zwierzęta zainstalowane w biosferach na Marsie albo na Księżycu? Aby się tego dowiedzieć, badacze z uniwersytetu w Nottigham sprawili, że muchy lewitowały dzięki magnesowemu nadprzewodnikowi.
Zanim otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za swoje prace nad grafenem, Andre Geim najpierw został nagrodzony IgNoblem za to, iż udało mu się wprawić żaby w stan lewitacji w polu magnetycznym.
Badacze ze szkoły Nottingham’s Schools of Physics and Astronomy and Biology nie będą być może w ten sposób nagrodzeni, ale pracowali w tym samym duchu, posługując się magnesem nadprzewodnikiem oraz polem magnetycznym, aby sprawić, żeby muchy lewitowały.
Umieszczone w polu około trzydzieści pięć tysięcy razy bardziej intensywnym niż pole magnetyczne ziemi, muchy mogą pozostać zawieszone w powietrzu albo zostać poddane sile znacząco większej niż ciążenie ziemskie. Ta magnetyczna lewitacja zależy od diamagnetyzmu, czyli od zjawiska, które często jest kojarzone z zachowaniem niektórych materiałów, kiedy są one poddane polu magnetycznemu.
Zobacz również:
- Pierwsza wizyta u ginekologa, czyli jak przygotować do tego nastolatkę
- Dlaczego regularne wizyty lekarskie są konieczne w starszym wieku?
- Jakość posiłków serwowanych w restauracjach wciąż kuleje
- Samobójstwa wśród nastolatków
- Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych
- Pułapki diagnostyczne – choroby ukryte za maską
- Nowoczesne metody badania płodu
- Czy lekarstwa staną się bezużyteczne?
Generują one inne pole magnetyczne, przeciwne, i wszystko może się w takiej sytuacji zdarzyć, jakbyśmy mieli dwa magnesy odpychające się.
Kolonizacja przestrzeni przed nami?
Badacze próbują przestudiować długoterminowe zachowanie tych insektów, które uważają za najlepsze modele pozwalające zrozumieć działanie zerowej bądź niskiej grawitacji na inne organizmy żywe. Ten rodzaj doświadczeń jest mniej kosztowny niż wysyłanie zwierząt w kosmos na pokładzie statków.
Dodatkowo, pozwala on wyrobić sobie ideę na temat wydarzeń, które mogą dotyczyć zwierząt tworzących biosferę na Marsie i na Księżycu.
Oczywiście, pole magnetyczne to nie pole grawitacyjne, i żeby oddzielić efekty właściwe dla jednego, ale nie dla drugiego, badacze obserwują muchy umieszczone w centrum magnetycznym nadprzewodzącym oraz inne, umieszczone na brzegach.
Pole magnetyczne jest bardziej intensywne w centrum, ale działanie lewitacji magnetycznej jest tam nieobecne. Na tę chwilę, stwierdza się podobne działanie do tego, które zostało zaobserwowane już w czasie lotów kosmicznych. Na przykład, muchy zaczynają o wiele szybciej chodzić...
Komentarze do: Lewitujące muchy i działanie nieważkości